เมื่อป้า..เป็น่โรคจิต(อ่อนๆมั้ง?)

รู้มั้ย? ตอนนี้ป้าร้อนรุ่มกลุ้มใจมากกกกกกกแค่ไหน การใช้ชีวิตประจำวันก็เริ่มเปลี่ยน ป้าขอโทษ.. ป้าไม่น่าข้องแวะกับสิ่งพรรค์นั้นเลย มันเกิดจากความผิดพลาด.... ป้าเลือกเดินเส้นทางชีวิตที่ผิดพลาดไป มันไม่มีทางหวนกลับมาแล้ว ... หุ่นช้านนนนนนนนนนนนนนน

ที่ป้าร้องห่มร้องไห้ด้วยความเศร้าเสียใจเยี่ยงนี้ ไม่ได้ว่าท้องไม่มีพ่อนะคะ(เอิ่ม ขอเล่าแทรก กลับบ้านมาพบว่านังลูกหมี หมาบางแก้วที่บ้าน มันท้องไม่มีพ่อ ต๊ายยยย..ของเขาแรงจริง) หลายคนรู้อยู่ว่าตอนนี้กำลังเกิดอะไรขึ้นกับป้า ป้า.. ป้า... ป้า... ผอมลงค่ะ(ยอมรับอย่างหน้าชื่นตาบาน) บางคนก็ว่าผอมไป บางคนก็ว่าสมส่วน บางคนก็ว่าฟันเหยิน(ขอถามว่าเกี่ยวตรงไหน?) แต่ป้าจะเล่าเบื้องหลังให้ฟังค่ะ การผอมลงนี้ มันเป็นมาอย่างไร และที่สำคัญผลกระทบที่เกิดกับป้าในปัจจุบัน(ใหญ่หลวงนักค่ะ)

...เรื่องมีอยู่ว่า...(อย่างย่อๆ)

-------ปิดเทอมใหญ่ม.สี่------

ครึ้มอก ครึ้มใจอยากออกกำลังกาย และตอนเย็นกินน้อยลง (ขออนุญาตไม่บอกแรงบันดาลใจ..ส่วนตัวมั่กๆ)

เปิดเทอม ...เริ่มผอมลง ลดไป หกกิโลฯ

-------กิจกรรมรับน้อง.. เหนื่อยมาก กินน้อยกลับดึก ลดไป สามกิโลฯ(ในเวลาอาทิตย์กว่า)

เทอมหนึ่งม.ห้า จนถึงซัมเทอมหนึ่ง ลดลงไปอีกมากมาย

โอ๊ยยยย ขี้เกียจสาธยาย สรุปว่า ปัจจุบัน 62 กิโลฯ (ค่อนข้างพอใจ)

--------------------------------------------------------------

ที่นี้จะบอกให้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นจากการลดนน.ครั้งนี้ ป้าบอกได้เลยว่าผู้คนใกล้ตัวจะสังเกตได้ชัด(ลองถามหลานกุ๊กได้..เพราะหลานกุ๊กก็เริ่มเป็น 55) ที่นี้อาการที่กำลังเกิดกับป้า ป้าเรียกได้ว่ามันเป็น โรคจิต อ่อนๆได้เลยล่ะค่ะ ไอ้การลดนน.เนี่ยป้ากินน้อยมาก ถ้าหลายคนเห็นจะตกใจ ที่นี้ตอนน้ำหนัก 65 กก.ป้าตั้งใจจะพอแล้ว แต่มันกลับลดลงไปเรื่อยๆค่ะ อันเนื่องมาจากพฤติกรรมการกินของป้าที่ไม่เปลี่ยนไป แถมยังมีอาการทำนองว่า พอกินแล้วไม่ว่าอะไรก็ตาม จะน้อยจะมาก จะต้องบ่นให้ใครที่อยู่ในที่นั้นฟัง ไม่ว่าจะเป็น "โอ๊ยยย กินมากเลยวันนี้ , อ้วนแน่ๆอ่ะ" จนหลายๆคนเริ่มรำคาญ ต่อมาป้าก็เริ่มเกิดอาการสะใจค่ะ เวลาเห็นคนอื่นกินเยอะๆ(อันนี้น่ากัว) เวลาเห็นป้ากินเยอะๆจะรุ้สึกดีใจ แบบ เห้ยยย ป้าก็กินตั้งเยอะ..อ้วนแน่ๆ 55(โรคจิตไปแล้ว) หรือเวลากุ๊กบอกว่าแม่ทำเค้กให้กิน ก็จะแบบสะใจ ฮ่าๆๆ เด๋วมันต้องอ้วนแน่(แม้ปัจจุบันจะอ้วนแล้วก็ตาม 55) แล้วป้าก็กินน้อยลงๆๆๆ และก่อนกินจะคำนวนแคลอรี่อาหารก่อนกิน จำได้หมดค่ะอันนี้กี่แคล อันนี้วันนึงควรกินเท่าไร ...

....พระเจ้า....

ตอนนี้ป้าอยากจะบ้าตายค่ะ... กลับบ้านมาปีใหม่ มีแต่คนทักว่าผอม ผอมมาก ผอมเกินไป หัวโต ฟันเหยิน(อีกแล้ว เกี่ยวตรงไหน) ชิชะ... ป้าก็เริ่มใจไม่ดี เกิดความหวั่นไหวในหัวใจ แล้วที่นี้พ่อ แม่ และครอบครัวก็บังคับให้ป้ากิน ...

อร้ายยยยยยยยย..... ขอเน้นว่าบังคับ


กินตลอดเวลา อร้ายยยยยยยยยยย..........


กินในของที่น่ากัว.อร้ายยยยยยยย.....

ไอศกรีมเอย โมจิเอย แยมโรล หนมปังสังขยา

น่ากัวที่สุด...

.....รู้มั้ยค่ะความโรคจิตของป้า พอมีเวลาเข้าห้องน้ำ(ยังไม่ล้วงคออ้วกค่ะ ยังไม่ขนาดนั้น) ป้ารีบกระโดดตบ ฮ่าๆๆ วิดพื้นกับผนัง พยายามเบิร์นแคลอรี่ให้มากที่สุด ก่อนนอนป้าพยายามซิทอัพ ...โอ๊ยยย อยากจะบ้าตาย

ก่อนนอนก็คิดมาก

วันนี้กินไปกี่แคลอรี่ ......

พอพ่อแม่เผลอรีบตั้งข้าวให้น้อง...........

ป้าอยากจะบ้าตาย....ไม่เหลืออะไรอีกแล้ว.....

หลานนิวบอกให้ป้าอัพซะบ้าง

ป้าอัพแล้วค่ะ ระบายแล้ว

...สบายใจในอารมณ์............ (จบเอาซะดื้อๆ)




ปล. หลานๆอย่าพึ่งตกใจไป ตอนนี้ป้าทำใจได้แล้วค่ะ กินข้าวตามปกติ (พ่อแม่ให้สติได้ ว่ามันลดเกินไป) ตอนนี้ป้ากินเลี้ยงปีใหม่ทุกวัน ไม่กลัวอ้วนแล้ว(หลานกุ๊ก ป้าหายจากโรคจิตแล้วเด้ออออ)

แต่................

ระวังนะคะ.................มันจะมาโดยไม่รู้ตัว อร้ายยยยยยยยยยยยย
(สนับสนุนโดยเนเจอร์กิฟ)

ตัวอย่าง HBP วู้ววววว

เอิ่ม..อาจจะงงว่า HBP คืออะไร มันคือแฮร์รี่ภาคหกนั่นเอง ตอนนี้ป้าได้ไปเจอตัวอย่างอันใหม่ค่ะ วู้วววววตื่นเต้น TRAILER อันนี้จะแบบเหมือนจะดูรู้เรื่องกว่าอันที่แล้ว(นิดนึง) แล้วสว่างสดใสกว่าอันที่แล้ว(มั้ง) ไปดูตัวอย่างกันเล๊ยยยยยยยยย(ด้านล่างสุด) วู้วววว HP จงเจริญ (อยากดูไวๆค่ะ)

สำหรับคนที่ดูไม่รู้เรื่องเดี๋ยวอธิบายให้ (แต่ไม่แปลละเอียดนะ...อ่อนแออังกฤษค่ะ)
(แนะนำให้อ่านก่อนสำหรับคนที่ไม่ค่อยติดตามเพื่ออรรถรส ป้ารับรองว่าเรื่องที่บอกไม่มีใส่ไข่ค่ะ เหอๆ)(จะดูไปอ่านไปก็ได้นะ)(หรือไม่อ่านเลยก็ได้ โอ๊ยยยย แล้วแต่ค่ะ)

--เริ่มมาด้วยเสียงดนตรีแบบโหยหวน--
วู้ว..แล้วเราก็ได้เห็นฉากถ้ำ นิสนึง
ดัมบี้ก็พูดทำนองว่ามันเหนือกว่าที่คิดไว้อีก(คงหมายถึงเวทย์มนตรื+ปราการในถ้ำ) (ชอบพูดไม่เปิดปาก..ฟังไม่ออกค่ะ) แล้วก็บอกว่าเป็นเวทมนตร์ที่แตกต่าง แล้วก็เอามือลูบผนังถ้ำนิสนึง ผนังก็พัง...(ไม่เห็นมีในหนังสือเลย)
แล้วดัมบี้ก็พูดอะไรซักอย่าง ฟ้าก็ผ่าเปรี้ยง แล้วก็ไปวงแหวนไฟ ได้เห็นเต็มๆซะที แต่ยังไม่เห็นอินเฟอไร - -

แล้วก็เป็นฉากในห้องทำงาน ดัมพูดกะแฮร์รี่ทำนองว่าอีกครั้งที่ดัมต้องขอให้แฮร์รี่ช่วย .อืม..
แล้วฉากก็ตัดไปมา แฮร์รี่ก็วิ่ง(อย่างรุนแรง) ดัมบี้ก็พูดตัดไปมา(คงจะแปลออก)

แล้วก็เห็นบ้านโพรงกระต่ายไฟไหม้นิดๆ ความจริงไม่มีในเรื่องนะบอกสำหรับคนที่ไม่ได้อ่าน แต่เหมือนผกก.หนังต้องการแบบสื่อให้เห็นว่าความชั่วร้ายกำลังแทรกซึม ชีเลยเมคเรื่องเพิ่มไปเลย - - ว่าผู้เสพความตายบุกบ้านโพรงกระต่าย

แล้วก็เป็นฉากรร. ดัมบี้ก็บอกทำนองว่าความมืด(อะไรซักอย่างเนี่ยแหละ)กำลังพยายามแทรกผ่านกำแพงเหล่านี้(หมายถึงในฮอกวอร์ต) แล้วเราจะเห็นแว้บนึง(ดูดีๆ แป๋ปส์เดียวเท่านั้น)เป็นผู้ชายยืนอยู่ตรงกำแพงใหญ่ๆ คงเป็นมัลฟอยที่ยืนอยู่หน้าห้องต้องประสงค์ค่ะ(ใครยังไม่อ่านรีบไปอ่านซะ นี่แหละทำให้ดัมบี้ตาย(สาเหตุในตอนนั้น)) แล้วก็ตัดฉากมาที่เจ๊เฮอร์กะรอนมองอะไรซักอย่าง แล้วก็เป็นภาพแว้บๆมีโวลดี้โผล่มานิดนึง

แล้วก็ตัดฉากกลับมาที่ดัมบี้ที่กำลังยืนเอาแขนให้แฮร์รี่จับ(พูดไปด้วย ทำนองว่าคราวนี้ ชั้นคงทำลายไม่ได้ตามลำพัง)แล้วก็หายตัวไป น่าจะเป็นตอนพาไปที่ถ้ำนั่นแหละ

หลังจากนั้นก็เป็นภาพตัดไปมา มีควิดดิช มีรอนจูบกะลาเวนเดอร์ แล้วดัมบี้ก็เอาขวดความทรงจำให้แฮร์รี่ดู(พูดไปด้วยว่า แฮร์รี่เป็นคนที่ถูกเลือก แล้วก็ถ้าไม่มีสิ่งนี้(ความทรงจำมั้งหรือตัวแฮร์รี่ แอบงง)โลกจะเปลี่ยนไป) อ๋อ...มีซลักฮอร์นดึงความทรงจำออกมาด้วยแหละ

แล้วก็มีภาพเบลลาทริกซ์เสกอะไรซักอย่าง สเนปเดินนำมัลฟอย มีแฮร์รี่วิ่งไปมา(รู้เลยว่าตอนไหน เพราะแฮร์รี่บอกว่าสู้กับฉันสิ ไอ้ขี้ขลาด) แล้วก็บลาๆๆอีกมากมาย

ตอนจบแอบพยายามฮาเล็กๆ ดูเองแล้วกัน แปลแล้วเสียอรรถรสค่ะ

ปล. อยากดูเร็วๆหว่ะ
ปล.ล. อยากดูภาคเจ็ดมากกว่า
ปล.ล.ล. ยังไม่ได้จ่ายตังค์ แกะ แพะเลย ตายค่ะตาย

รักแล้วรักอีก :)(เปิดเผยความในใจ)

ทำไงได้......ก็เรามันคนขี้อาย.....

.

.

.

.

.

.

.

.

ทำไงได้.....ก็เราไม่กล้าบอก.....

.

.

.

.

.

.

.

ทำไงได้.....หลงรักเข้าแล้วล่ะสิ

.

.

.

.

.

.

.

.

.

****************************************************************

.

.

.

.

.

.

.

ถึงแม้อยู่ไกล..........

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.........แต่ใจก็ใกล้กัน

.

.

.

เมื่อคิดห่วงใย..........

.

.

.

มักเก็บไป....

.

.

...ให้ใจ

.

.

...ฝันถึง...

.

.

.

.

****************************************

.

.

.

.

.

.

..........................หัวปั่น..............................

.

.

.

.

.

.

.

.

.

........................ไหวหวั่น............................

.

.

.

.

.

.

.

.

.

........................เสียหลัก :)............................

.

.

.

.

.

.

.

.

.......................ไม่รู้ว่าจะทำไง..................

.

.

.

.

.

.

.

.

.

......................หลง หลง...รัก เข้าจริงจริง..........

.

.

.

.

.

.

.

*********************************************************

.

.

.

.

.

.

รักแล้ว......รักอีก

.

.

.

.

รักเข้าแล้ว.......ก็รักอีก

.

.

.

.

อย่างนี้....ไม่รู้จะว่าไง..................

.

.

.

.

.

.

.

รักแล้ว....รักอีก

.

.

.

.

รักสักครั้งที่เท่าไหร่

.

.

.

.

รักแล้ว...รักใหม่...ทุกวัน..........

**********************************************************

เฮ้อ....รักแฟนพ่อจังเล๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย.....

.

.

ปล.พ่อมีแฟนคนเดียว (ไม่ได้มีกิ๊กหลายคน)

.

.

.

ปล.ล. ขอให้แฟนพ่อสวยวันสวยคืน 55+ เลิกกินกาแฟได้แล้วดูแลตัวเองด้วย (เดี๋ยวจะอ้วนกว่าเรา)

ขอบ่นหน่อยเหอะ ~~เกี่ยวกับแสตนด์ เอ๊ะ หรือว่าสแตนด์~~

อย่างแรกคือป้าไม่รู้ว่าจะเขียนยังไงระหว่าง แสตนด์ กับสแตนด์ใครรู้ช่วยบอกหน่อยนะ - -

อย่างที่สองคือการบ่น เอาเป็นว่าป้าจะใช้แสตนด์ไปก่อนแล้วกัน

ป้านั้นได้รับมอบหมาย+พร้อมเต็มใจ ที่จะปฏิบัติหน้าที่เป็น staff ดูแลน้องๆที่จะขึ้นแสตนด์ อืม...คือเหมือนกับค่อนข้างเก็บกด 55+ จากที่ม.สี่ต้องขึ้นแสตนด์แล้วถูกพี่ๆ staff ย่ำยี จนตอนนี้เลยได้ย่ำยีน้องบ้าง เหอๆๆ คือเรื่องที่จะบ่นต่อไปนี้ก็ขอให้พวกที่อ่านในบล๊อกไม่ต้องเอาไปเม้าท์ต่อแล้วกัน เพราะยังไม่อยากจะผิดใจกับเพื่อนๆคนใด

รู้สึกการประสานงานแสตนด์สีแสดปีนี้แบบ เอิ่ม...นะ เหมือนอย่างในบล๊อกเคที่เขียนไป(เรื่องคนนั้นของตึกอ่ะ) ป้าที่ต้องไปสอนน้องเองก็เหนื่อยมาก+ถึงมากที่สุด คือเหมือนกับลีดกับประธานเชียร์จะไม่ค่อยลงรอยกันน่ะ รวมทั้งประธานตึกด้วย มั่วซั่วกันไปหมด เดี๋ยวก็เปลี่ยนตรงนั้น เดี๋ยวก็ไม่เอาตรงนี้ เราเลยค่อนข้างสับสนมากๆ ยิ่งพอรู้ถึงคอนเซ็ปตึกแล้วก็แบบ...หมดอาลัยตายอยาก 55+ เฮ้ออออทำไมชีวิตมันอนาถอย่างนี้ ตอนนี้ก็ได้แต่หวังว่า โฟว์แองจี้(จิตลดา สุภา อัปสร อีกคนไม่รู้) จะเข้ามาจัดการบ้างเหอๆๆ

ส่วนเรื่องประธานเชียร์ ป้าก็ไม่อยากจะบ่นอะไรมาก เพราะเป็นคนกันเอง แต่เท่าที่สังเกตมาการมีประธานเชียร์สามคนไม่ได้ทำให้มีอะไรดีขึ้นมาเลย เดี๋ยวคนนั้นจะเอายังงั้น เดี๋ยวคนนี้จะเอาอย่างนี้ โอ้วุ่นวายมากมาย มันทำให้การทำงานไม่คล่องตัว ต่างฝ่ายต่างไม่กล้าพูด ไม่กล้าบอก ไม่กล้าตัดสินใจ เพราะกลัวทะเลอะกัน อ่ะนะ แล้วสิ่งที่บางคนคิดออกมานั้นก็แบบ........คือ มันทำได้แต่ในทางทฤษฎี แต่ในทางปฏิบัติมันทำไม่ได้....(จากที่ได้ฟังเซตหนึ่งแบบเคลียร์ทั้งหมด) แต่..อย่างว่า ป้าก็ได้แต่ปลงค่ะ ทำอะไรไม่ได้ เพราะเค้า(ปธ.เชียร์)ก็เป็นเหมือนหัวหน้าเรา เราจะไปเจ้ากี้เจ้าการจัดแจงอะไรก็ไม่ได้..อ่ะนะ...

เมื่อคืนดูเปิดโอลิมปิค ก็ วู้วววว อลังฯดี ชอบตอนที่คนเดินบนลูกโลกอ่ะ สวยมากๆๆๆๆๆ แล้วก็ตอนแปลอักษรอ่ะที่ให้คนอยู่ในกล่องแล้วทำเป็นคลื่นๆอ่ะสวยดี คือความหวังของป้าอยากให้แสตนด์เราพร้อมกันแบบนี้ 55+ หวังน้อยจริงๆเลย

เอ้อออ..อีกเรื่องนึง การซ้อมน้องอ่ะ มันมีสามห้องช่ายป่ะ 722 726 727
สำหรับ 722 ก็ไม่มีไร เข้าใจว่าเพิ่งเริ่มซ้อมน้องได้น้อยอยู่ (เนื่องจากเกิดความผิดพลาดมากมาย) จากที่ไปดูวันศุกร์ รู้สึกยังไม่ได้ขึ้นมือเลย พอไปคุยกับกุ๊ก+staffคนอื่น กลายเป็นว่ายังไม่รู้เรื่องมือ เรื่องท่าอะไรเลย กำจิงๆ - - นี่แหละคือการประสานงานอันมีประสิทธิภาพของปธ.เชียร์ตึกเรา

726 อืม..ไม่อยากบ่นไรมาก เพราะstaff ห้องนี้ไม่ค่อยสนิทกันเท่าไร ถ้าให้พูดตรงๆก็คือ ยังไม่สามารถคุมน้องได้เลย ปล่อยเร็วมากๆๆๆๆๆๆๆ ซ้อมก็แบบอีเรื่อยเฉื่อยแฉะ น้องก็ซ้อมแบบสักแต่ว่าทำ ก็...- -

เออแล้วการปล่อยเร็วอ่ะก็แบบส่งผลต่อห้องเราด้วยอ่ะ อย่าง 726 ชอบไปสัญญากับน้องว่าจะปล่อยสี่โมง(เริ่มซ้อมบ่ายสามสิบห้า) แต่ห้องเรา 727 ปล่อยน้องสี่โมงสี่สิบห้า น้องก็มาบ่นเราอีกอ่ะ ซวยป้าอีก

สำหรับห้องเรา 727 คือไม่ได้ว่าอวด หรือว่าเพราะเป็นห้องป้าอะไรหรอกนะ แต่จากที่ดูแล้ว 727 ไปไวมาก แล้วก็ปึ๊กมากๆๆ ส่วนใหญ่ก็เพราะน้องตั้งใจทำกันดีมาก ยอมรับเลย น้องน่ารักมากๆ เลยทำให้ป้าเหนื่อยน้อยลงหน่อย ตอนนี้ก็เริ่มลงตัวกับ 727 แล้ว คือต่างฝ่ายต่างรู้จังหวะซึ่งกันและกัน บางจังหวะที่ป้าเริ่มโมโห(55+)น้องก็จะตั้งใจทำเพิ่มขึ้นอีก บางจังหวะที่น้องเริ่มเซ็ง ป้าก็พยายามทำให้น้องฮาให้หายเซ็ง

เลยทำให้การเป็น staff ปีนี้ค่อนข้างมีความสุข ก็เพราะน้องน่ารักนั่นเอง...

ปล.วันแม่เราจะนัดน้องห้องเรามาซ้อมอ่ะ - - จะเป็นไรป่ะ เห็นว่างๆไม่มีไรทำ อีกอย่างวันจันทร์กลางวันซ้อมไม่ได้(ชมรม) ตอนเย็นเราโรบอท(ให้ 711 มาคุม) ก็เลยจะนัดวันอังคารทั้งวันเลย ฟิตอย่างแรงค่ะ

ปล.ล. มีหลายคนบอกว่าป้าโหดไป(ชอบกดดันน้อง) ความจิงไม่ได้โหดเล้ยยยยย ถามความรุ้สึกน้องแล้ว น้องบอกสนุกดี

ปล.ล.ล. แสตนด์ปีนี้ป้าไม่ได้คาดหวังอะไรมาก แต่ขอที่หนึ่งก็พอแล้ว(บอกน้องประจำ 55+)

HARRY POTTER AND THE HALF-BLOOD PRINCE

วู้ววววววววววววว รอคอยมานานแสนนาน ในที่สุดก็ออกตัวอย่างแฮร์รี่ ภาค 6 ซะที(อยู่ท้ายบทความค่ะ) อยากดูมากมาย แต่ปลายพฤศจิกายนอีกแหละ ก่อนสอบซัม - -

ความจริงป้าชอบแฮร์รี่มาตั้งแต่หนังสืออกใหม่ๆเลยล่ะ เป็นอะไรที่เอิ่ม...เวทมนตร์น่ะ..ตอนนั้นอยู่ประมาณป.3 ก็แบบถึงกับเพ้อ+คลั่งเลยทีเดียว ก็ติดตามหนังสือมาเรื่อยๆ แล้วซักพักหนังก็เริ่มออกช่ายป่ะ ซึ่งหลายๆคนบอกป้าว่า คือพออ่านหนังสือแล้ว มันจะจินตนาการไปอีกอย่างนึง ถ้าดูหนังก็จะแบบ ..อืม..เสียอรรถรส เพราะฉะนั้นอย่าไปดูเลย (หลายคนนี่คือพ่อกับแม่นั่นเอง) แต่ป้าก็ไปหามาดูจนได้...แล้วก็พบว่า...

ไม่ค่อยชอบหนังภาค 1 + 2 เลยค่ะ

ภาค 1 ศิลาอาถรรพ์(อะไรการันต์คะ) ก็แบบดำเนินเรื่องช้า ดูจนตูดเปียก ตูดแฉะก็ยังไม่จบซักที แต่รายละเอียดก็ครบ(เลยทำให้นานไง) แถมแบบจินตนาการไว้ซะเริ่ด แต่หนังก็ทำออกมาได้ระดับหนึ่ง แต่ไม่ตรงกับที่เราคิดไว้ เลยแบบแอบเสียฟิลนิสนึง

อ้อ.. ใครมีหนังภาคนี้ป้าขอหน่อยนะ รู้สึกตอนนั้นไม่ได้ซื้อเก็บไว้ หายไปไหนแล้วก็ไม่รู้...

ภาค 2 ห้องแห่งความลับ ก็อืมๆพอๆกับภาคหนึ่งเนี่ยแหละ จำได้เลยอ่ะว่าฉากแมงมุมประทับใจมาก(มั้ง) คงเป็นเพราะตอนนั้น(มาจนถึงตอนนี้)กลัวแมงมุมมากๆค่ะ แล้วก็ฉากจบที่แฮร์รี่เอาดาบกริฟฟินแทงหัวบาซิลลิสก็แบบ ......- -...... ปวดหัวเลย มุมกล้องห่วยมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ(สำหรับคนที่ไม่เคยอ่านบาซิลลิสเป็นงูยักษ์ที่เกิดจากไข่คางคกที่ฟักโดยแม่ไก่ค่ะ ชีเลยกลัวเสียงไก่มาก แล้วก็ถ้าใครสบตาชีตรงๆแล้วก็ถึงแก่ชีวิตได้)

รู้สึกสองภาคนี้ผู้กำกับคนเดียวกัน (ห่วยได้ใจ)

พอภาคสาม นักโทษฯ ก็เปลี่ยนผู้กำกับ อืมๆๆ ตอนไปดูโรงหนังรู้สึกเปลี่ยนแปลงไปอย่างเห็นได้ชัด เรื่องเดินไว กระชับ แต่แน่นอนเนื้อหาบางส่วนก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย รู้สึกว่าตอนนี้แฮร์รี่(คนที่แสดง)จะโตขึ้นมากแล้วก็แบบหล่อมากๆๆ 55+ ดูเสร็จเอาไปเพ้ออีกหลายวันอ่ะ ฉากที่ชอบมากที่สุดหรอ...คงเป็นตอนแฮร์รี่กับเฮอร์ไมโอนี่ย้อนเวลาอ่ะ ชอบๆๆ(ที่เฮอร์เอามือตีแฮร์รี่อ่ะ) อ้อแล้วก็คนที่แสดงเป็นดัมเบิลดอร์ในภาค 1+2 ตายไปแล้ว ก็ดูออกเลย(สำหรับเรา)ว่าภาคนี้เอาคนใหม่มาแสดง

ดัมเบิลดอร์ในภาค 1+2 จะดูแบบมีรัศมี ดูน่าเกรงขามกว่ามั้ง ไม่รู้สิ

ภาคสี่ ก็นะ..เนื้อเรื่องค่อนข้างยาว แฮร์รี่หล่อขึ้นมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกๆๆ หิ้วๆๆๆ เฮอร์ไมโอนี่ก็แบบสวยวันสวยคืนอ่ะ ชอบๆๆภาคนี้พอๆกับภาคสาม รายละเอียดหายไปเยอะเหมือนกัน ตัดตอนไวมากๆอ่ะ ฉากเขาวงกตไม่ค่อยอลังฯเลย(สำหรับคนที่ไม่เคยดู ปกติในหนังสือจะมีทั้งสฟิงค์ แมงมุมยักษ์ สกรู๊ตปะทุไฟ แต่ในหนังไม่มีซักอย่าง มีแต่ต้นไม้เลื้อยไปมา) แต่ภาคนี้โวลเดอมอร์ก็ปรากฏตัวขึ้น ว้าวววววววววว เป็นครั้งแรกที่เป็นแบบที่เราจิตนาการไว้เลย ชอบท่าจับไม้กายสิทธิ์มากๆอ่ะดูแบบชั่วร้าย+เก่งกาจ ตอนที่ไพร-ออร์อินคานตาโต้ ก็อลังการได้ใจ (ไพร-ออร์อินคานตาโต้ คือการทำให้ไม้กายสิทธิ์คายแบบจำลองคาถาที่พึ่งเสกไปจากล่าสุด โดยในภาคเกิดจากอวาดาฯ+เอ็กเปลลิอามัสน่ะ - -)

สำหรับภาคห้า รุ้สึกผิดหวังนิดๆ เหมือนป้าแก่ขึ้นเลยเฉยๆอ่ะ แล้วก็คือรายละเอียดภาคห้ามันเยอะ(1047 หน้า) เลยทำให้แบบอืมๆ ตูดแฉะกันเลยทีเดียว แต่ก็คาดหวังไว้เยอะอ่ะว่าฉากต่อสู้ที่กระทรวงจะต้องแบบอลังการงานสร้าง สำหรับเรามันน้อยไปอ่ะในหนัง มีห้องในกองปริศนาแค่สองห้องเอง เศร้าเลย (กองปริศนา กองที่รวบรวมเรื่องประหลาดๆที่ศึกษาในกระทรวงเวทมนตร์) แต่ตรงฉากสู้ระหว่างโวลเดอมอร์กับดัมเบิลดอร์ก็พอไหวนะ ชอบตรงที่ดัมเบิลดอร์ตวัดไม้ตอนแรกอ่ะ เท่สุดๆ แต่เสียดายในหนังสือที่จริงดัมเบิลดอร์มันได้เปรียบ แต่ในหนังทำซะเหมือนดัมเบิลดอร์เกือบแพ้ (อื้ม..ชอบคำพูดด้วย ดัมฯ: โง่มากนะทอมที่มาที่นี่คืนนี้ อีกเดียวมือปราบมารก็จะมาแล้วล่ะ โวลดี้ฯ : เหอะ(สีหน้าแบบเยาะเย้ย)ถึงตอนนั้นชั้นก็ไปแล้วล่ะ ส่วนแกก็จะตาย)

และแล้วก็ถึงเวลาอันสมควรวู้วววว ตัวอย่างหนังภาคหก




ภาคนี้จากตัวอย่างหนังดูแบบ มืดมนหดหู่มากๆ ความจริงในหนังสือภาคนี้ก็เศร้าสุดแล้วอ่ะ ก็อย่างว่าตอนท้ายของภาคดัมเบิลดอร์ตายนิ (ทำให้ป้าร้องไห้ตอนอ่านได้เลยทีเดียว)

แต่ชอบตัวอย่างภาคนี้มากที่สุดเลยนะ ดูประหลาดๆดี ชอบเด็กที่แสดงเป็นโวลดี้ตอนเด็ก แบบพูดได้ใจมาก

เรื่องคร่าวๆสำหรับคนที่ไม่เคยดู ในตัวอย่างดัมเบิลดอร์เอาความทรงจำ(ที่อยู่ในขวดแก้วอ่ะ)ให้แฮร์รี่ดู ในความทรงจำเป็นตอนที่ดัมบลี้ไปหาโวลดี้ตอนเด็ก(ตอนนั้นยังชื่อทอมอยู่)เพื่อจะพามาเรียนที่ฮอกวอตต์

ในห้องทำงานอาจารย์ใหญ่โรงเรียนฮอกวอตส์ขณะศาสตราจารย์ดัมเบิลดอร์พูดกับแฮร์รี่
Prof. Dumbledore : "What you are looking at are memories, in this case pertaining to one individual. This is perhaps the most important memory I've collected. I'd like you to see it."
ศ. ดัมเบิลดอร์ : "อะไรที่เธอกำลังดูนั่นคือความทรงจำ ส่วนอันนี้เป็นของคนๆหนึ่ง บางทีนี่อาจเป็นความทรงจำที่สำคัญที่ฉันได้เก็บไว้ ฉันอยากให้เธอได้ดูมัน"

::. ที่โรงเลี้ยงเด็กกำพร้าขณะที่ดัมเบิลดอร์กำลังเดินขึ้นบันไดไปพบกับทอม
Mrs. Cole : "In all the years, Tom's been here, he's never once had a visitor."
มิสซิสโคล : "ในตลอดหลายปีที่ผ่านมาทอมได้อาศัยอยู่ที่นี่ ไม่เคยมีใครมาหาเขาแม้แต่คนเดียว"(ชีเป็นเจ้าของโรงเลี้ยงเด็กกำพร้าค่ะ)

::. ที่โรงเลี้ยงเด็กกำพร้าขณะที่ดัมเบิลดอร์พูดคุยกับทอม
Tom : "You're the doctor, aren't you?"
ทอม : "คุณเป็นนายแพทย์หรือเปล่า?"
Prof. Dumbledore : "No."
ศ. ดัมเบิลดอร์ : "เปล่า"
Tom: "Who are you?"
ทอม : "แล้วคุณเป็นใคร?"
Prof. Dumbledore : "I'm like you, Tom. I'm different."
ศ. ดัมเบิลดอร์ : "ฉันก็เหมือนเธอ ทอม ฉันมีความแตกต่าง"
Tom : "Prove it."
ทอม : "พิสูจน์สิ"(ดัมเบิลดอร์หันมองไปทางตู้เสื้อผ้า แล้วไฟก็ลุกโชนเผาตู้ทันที) ความจริงในหนังสือทอมจะแบบตื่นกลัว อันนี้แบบสายตาเฉยชา - -

Tom : "I can make things move without touching them. I can make bad things happen to people who are mean to me. I can speak to snakes, too. They find me, whisper things."
ทอม : "ผมสามารถทำให้สิ่งของเคลื่อนที่โดยไม่ต้องแตะมันเลย ผมสามารถทำสิ่งเลวร้ายให้เกิดขึ้นได้กับผู้คนที่หมายมุ่งร้ายต่อผม ผมสามารถพูดกับงูได้ด้วย พวกมันหาผมกระซิบพูดด้วยกับผม"(มีหลายๆฉากประกอบ)

เห็นไม่ค่อยชัดอ่ะเหมือนมีคนตาย แล้วก็เห็นคนคล้ายๆจินนี่แต่ไม่น่าจะใช่แวบๆด้วย คงเป็นตอนเด็กๆที่ทอมไปฆ่าคนมั้ง

::. เสียงพูด (น่าจะเป็นฉากสนทนาอยู่ในห้องอาจารย์ใหญ่โรงเรียนฮอกวอตส์)
Harry : "Did you know, sir? Then?"
แฮร์รี่ : "อาจารย์รู้ตั้งแต่ตอนนั้นหรือเปล่าครับ"
Prof. Dumbledore :"Did I know I'd just met the most dangerous dark wizard of all time? ..No."
ศ. ดัมเบิลดอร์ : "ฉันรู้หรือเปล่าว่าที่ฉันพบนั้นคือพ่อมดผู้ชั่วร้ายตลอดกาลน่ะหรือ? ..ไม่"

วู้ววววววววววววว อยากดู เห็นแวบนึงป่ะ ที่ดัมเบิลดอร์เสกไฟเต็มไปหมด ว้าววววว อยากเห็นตอนสู้กับอินเฟอไร(คล้ายๆซอมบี้)

สรุป... อยากดูโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
เครดิต เว็บมักเกิ้ลไทยจ้า

วิธีลดความอ้วนอย่างไร..ให้(ไม่)ได้ผล

วู้ววววววววววววววววววว(เลียนแบบกุ๊ก) ในที่สุดป้าก็ได้กลับมาอัพซักที หลังจากดองจนเน่าแล้วเน่าอีก ก็ขอโทษด้วย งานค่อนข้างยุ่งมากถึงยุ่งมากที่สุด เห็นมีหลายคนถามมาว่าเมื่อไรจะอัพสักที จนวันนี้(เหมือนจะ)ว่างก็เลยอัพให้ซะเลย ส่วนexteenน่ะหรอ >< ? รอไปก่อนเถอะ เหอๆๆๆ เข้าเรื่องเลยดีกว่า วันนี้ป้าจะมาตีแผ่ความทุกข์ของคนธรรมดาคนหนึ่ง(ไม่เห็นเกี่ยวกับชื่อเรื่อง) เรื่องราวอาจเศร้าบ้างแต่ไม่ใช่รักสามเศร้าอย่างแน่นอน เรื่องเริ่มต้นจาก........ ....เช้าวันหนึ่ง..... อากาศสดใส อารมณ์เบิกบาน

สมศรี - - ป้าว่าเราอ้วนเกินไปแล้วนะ (เหมือนจะพึ่งสังเกตเห็น - -..)

อืมๆๆ จริง ลุงก็คิดว่าสมศรี - -อ้วนเกินไปแล้ว ลองไปชั่งน้ำหนักดูสิ

โอ้.... ทำม๊ายยยทำมายยย ทำร้ายจิตใจกันขนาดนี้(แค่คิด)
เมื่อป้าไปชั่งน้ำหนัก บัดนั้นเมื่อป้าได้เห็นน้ำหนักตัวเองชัดๆแล้ว(หลีกเลี่ยงการชั่งน้ำหนักมาเป็นปี) ท้องฟ้าก็พลันเปลี่ยนสี - -" เกิดวิปริตอาเพศ รอบตัวมืดแปดด้าน พรรณไม้ที่เคยเป็นผลก็กลับเป็นดอก ดอกก็กลับเป็นผล อีกทั้งยังเจอพญาสัตว์ทั้งสามนอนขวางทางอยู่ - - (คุ้นป่ะ)

.....ป้าเศร้าค่ะ.....

....เศร้ามาก.....

....เศร้ามากที่สุด....

ก็เลยปรึกษาลุงและป้า(ที่เป็นหมอ) จึงได้น้ำหนักที่ควรจะมี นั้นคือ..... ป้าบอกว่าไหนๆก็ปิดเทอมไปลดน้ำหนักให้ได้ก็แล้วกัน...

ป้าเลยตั้งปณิธานกับตัวเองไว้ว่า อย่างน้อยให้มันลดซัก 5 'โล สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆ....

จะบอกให้ว่าปิดเทอมนั้นป้ามีกิจวัตรที่เกี่ยวข้องกับการลดน้ำหนักเยี่ยงไรบ้าง (บางอย่างไม่ควรทำตามนะหลานๆ)

อย่างแรกเลย... ป้ากินให้น้อยลงค่ะ เลิกนิสัยกินเบิ้ลซะ(2) เวลาไปกินอาหารที่ไหนถึงไม่อิ่มก็พอ แล้วก็กินข้าวน้อยๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ลดข้าวให้เหลือมื้อละไม่เกินหนึ่งทัพพี.... แต่ ทำได้อย่างเหลือหลายค่ะ ในวันนึงเนี่ยไปกินข้าวนอกบ้านเฉลี่ยซะสองมื้อ เช่น ไปสั่งข้าวผัดกระเพราเค้าก็ให้ข้าวมาเต็มจาน - - ไอ้จะกินไม่หมดก็เสียดาย เลยต้องกินให้หมด

....ป้าเลยได้พบอาการอย่างแรกค่ะ เมื่อเราลดน้ำหนัก นั้นคือ....เศร้าหลังกินอาหาร..... คืออย่างตอนกลางวันกินข้าวมันไก่ไปหนึ่งจาน อีตอนกินก็อร่อยว่ะ เหอๆๆๆ แต่พอกินเสร็จสิคะ ....เศร้า... นั่งคิด นอนคิด เห้ยยยยข้าวมันไก่จานนึง 400 กิโลแคล

...พระเจ้า.... - -

ถึงกับนอนไม่หลับค่ะ เหมือนจะเป็นโรคซึมเศร้า แล้วรู้มั้ยคะว่าป้าทำยังไง พอเช้าวันต่อมา..ไม่กินข้าวเช้า คือ มื้อเช้าเนี่ยไม่ค่อยจะหิวมากอยู่แล้ว เราเลยอาศัยว่าตื่นสายๆซัก 10 โมง แล้วก็ไม่กินอะไรเลย ไม่ ไม่ ไม่ กินอีกที บ่ายสองโน้นนนนนนนนน

..แต่..

พฤติกรรมแบบนี้ทำให้ป้าค้นพบอาการอีกอย่างหนึ่งค่ะนั่นคือ ตบะแตก คือ มันหิวมากๆๆๆๆๆๆ พอเห็นข้าวแล้วก็กิน กิน กิน กิน กิน กลายเป็นว่ากินเยอะกว่าแบบกินข้าวเช้าอีก กรรมจริงๆ เห้ออออออออ

จะควบคุมปริมาณอาหารอย่างเดียวก็ไม่เป็นผลหรอกค่ะถ้าไม่ออกกำลังกาย วู้วววว การออกกำลังกายเป็นเรื่องที่ป้าภูมิใจนำเสนออย่างยิ่ง เพราะเป็นสิ่งเดียวที่ป้า(เหมือนจะ)ประสบความสำเร็จ

จำได้เลยว่าปิดเทอมกลับไปบ้านวันแรก ฟิตจัดค่ะ แบบโม้กับปู่ ย่า (นั่นก็คือพ่อแม่ของป้า)ไว้มากทำนองว่าอยู่ที่กทม.นะออกกำลังกายทุกวัน ....วิ่งเลยค๊า...วันแรก แบบเราต้องทำให้ได้ 30 นาที ถือนาฬิกาไว้เลย ป้าแบ่งอารมณ์เวลาวิ่งไว้ได้ 4 step ค่ะ ดังต่อไปนี้

1. ชิลด์ ชิลด์ เป็นอารมณ์เริ่มแรกขณะวิ่งค่ะ จะเกิดขึ้นประมาณ 5-10 นาที แบบเริ่มวิ่งใหม่ๆก็สบายๆ มันยังไม่เหนื่อยมาก วิ่งไปได้เรื่อยๆ เหงื่อยังไม่ออก อากาศดูสดใส ลมพัดเย็นสบาย ประมาณว่าเราเนี่ยช่างโชคดีจริงที่รักสุขภาพ โฮะๆๆๆๆ

2. เริ่มเหนื่อย ช่วงนี้เริ่มเหนื่อยตามชื่อระยะค่ะ คือเหงื่อเริ่มออก หายใจถี่ขึ้น แต่ใจก็ยังสู้อยู่ วิ่งต่อไปอย่างไม่ลดละ ถ้ามีคนมาเห็นตอนนี้จะแบบตัวลอยค่ะ ยิ่งคนเห็นเป็นคนน่าตาดี แล้วชมว่ารักสุขภาพจังครับ(ป้าเจอมากับตัวเอง) วู้วววววววว ...แต่ยังไงก็เริ่มเหนื่อยแล้ว...

3. ใกล้ตาย เป็นระยะที่ทรมานที่สุด คือ เหมือนกับว่าเมื่อไรมันจะจบซะที เริ่มท้ออย่างแรง ระยะนี้อย่าดูนาฬิกาเป็นอันขาดค่ะ จะรู้สึกว่าทำไมเวลามันเดินช้าเหลือหลาย แล้วก็จะหอบอย่างรุนแรง + จุกท้องเป็นระยะๆ ระยะนี้ต้องการกำลังใจอย่างมาก ถ้าใจไม่สู้พอจะหยุดทันที แล้วจะเกิดอาการ เศร้า ว่าเราทำไม่สำเร็จ(ซื่งไม่เคยเกิดกับป้า) ถ้ามีคนมาอยู่เดินหรือวิ่งด้วย ก็จะช่วยให้ผ่านระยะนี้ได้อย่างปลอดภัย

4. วู้วววววว เป็นระยะที่เมื่อดูนาฬิกาแล้วเหลือเวลาอีก 5 นาทีจะครบ 30 นาที เราก็จะดีใจอย่างแรง รู้สึกว่าวิ่งเนี่ยชิลด์ค่ะ เราก็จะวิ่งไปเรื่อยๆๆ แบบสบายใจ และโลกสดใส พอวิ่งเสร็จจะเกิดอาการที่เรียกว่าตาฝาดค่ะ คือรู้สึกว่าตัวเองผอมอย่างฉับพลัน -- แบบวิ่งเสร็จแล้วดูมีทรวดทรงองค์เอว 55+ เป็นอาการโรคจิตของป้าเองค่ะ

และแล้วการลดความอ้วนก็ผ่านไป เหมือนว่าจะประสบความสำเร็จ เมื่อมาชั่งน้ำหนักในอีกเดือนต่อมาก็พบว่า ลดลง ...กิโล แต่ก็ไม่มาก เห้อออออ

แต่ก็ไม่เป็นไรค่ะ ขอแค่มีสุขภาพกายใจแข็งแรง(แม้จะโดนล้อว่าช้างบ้าง อ้วนบ้าง) ก็มีความสุขแล้ว เนอะ

ไปแล้วค่ะ ป้าเรียก ไปตีแบดกับป้าก่อน ตอนกำลังฮิตตี แล้วจะอัพให้บ่อยขึ้นนะ(ถ้ามีอารมณ์) บ๊ายบาย...

เปิดใหม่! สูญการค้าบัวศรีดีพาร์ทเม้นสะโตร์.....

เปิดใหม่!!!!!

ใหญ่ที่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้

ศูนย์รวมความบันเทิง ตั้งแต่โรงหนัง ไปถึงสนามกีฬา

ไลฟ์สไตล์ อเวนิวขนาดใหญ่

ฟู้ดฮอล์ที่จุคนได้กว่า 250 คน

พบได้ที่นี่....

-------สูญการค้าบัวศรีดีพาร์ทเม้นสะโตร์--------

เจอกันเร็วๆนี้

เริ่มสร้างในปี 2008/3/22

แล้วเสร็จ 2008/3/25

แล้วเจอกัน!

ความยิ่งใหญ่ที่หาใดเหมือน

ความสวยงามที่หาสิ่งใดเทียบเคียง

ความหรูหราสไตล์ฝรั่งเศสปนนิวยอร์ก

แล้วเจอกัน

.....บัวศรีเอ็กซ์ทีน.....

(ถ้ามีปัญญาทำนะคะ)

เพื่อไม่ให้เอนทรี่นี้เสียป่าว (เดี๋ยวป้าจะไปเที่ยวกับญาติค่ะ พิมพ์อย่างรีบเร่ง) ขอแฉอะไรหน่อย เมื่อวาน 21/3 ป้าได้ไปดูหนังชัตเตอร์ของฮอลลีวู้ด ที่มาบุญครอง ซึ่งเนื้อหาก็เหมือน(คล้ายๆ)กับของไทยเลยค่ะ แต่ก็สนุกดี แต่ตอนค่อนๆเรื่อง ผีแบบกำลังออกมาหลอกพระเอก ผีปีนขึ้นไปบนเตียง(กรุณานึกภาพตาม) หน้าตาแบบผีญี่ปุ่นค่ะ แล้วชีก็ถอดเสื้อ แต่เนื้อตัวชีแบบ....เน่าเฟะ กำลังลุ้นได้ที่ พรึ่บ! ไฟดับค่ะ ทั้งโรง หนังหายไปเลย ไฟฉุกเฉินสว่างขึ้น โคตรเซ็ง หมดอารมณ์เลยค่ะ รออีกตั้ง 20 นาที ถึงมีเจ้าหน้าที่เข้ามาถามว่าเมื่อกี่ถึงตอนไหนแล้ว...- -* ป้าก็บอกว่าถึงตอนที่ผีมันอยู่บนเตียงกำลังจะถอดเสื้อ น่าโมโหจริงค่ะ ป้าคิดว่าน่าจะคืนเงินให้ลูกค้า(ซัก 50 บาท)เพื่อเป็นการแสดงความรับผิดชอบ เซ็งจริงๆ แพงก็แพง 150 (ดิจิตอล)รู้งี้ไปดูพารากอนดีกว่า ราคาเท่ากันเลย

จบ

ดาว...และ....ตะวัน

เคยลองสังเกตบ้างมั้ย?

บางครั้งโชคชะตามักจะเล่นตลกกับหลายๆอย่าง

ไม่เว้นแม้กระทั่ง..........

ดาว.....และดวงตะวัน

ดวงตะวัน.....ที่เราจะพบได้ตอนกลางวัน พร้อมกับแสงสว่าง และการดำเนินของชีวิตทุกชีวิต

ดวงดาว......ยามค่ำคืน....ยามที่ทุกอย่างต่างก็พักผ่อน ความเยือกเย็น และหงอยเหงาของกลางคืน

ดาว และตะวัน ไม่เคยแม้แต่จะได้เห็น นึกถึงแต่ละคน อาจเป็นเพราะอยู่คนละฝากฟ้าแต่ก็ฟ้าเดียวกัน

..............เมื่อคนหนึ่งมา ......อีกคนต้องจากไป...............

แต่แล้ว.......... โชคชะตา ก็เล่นตลกกับดวงดาว

ยามใกล้รุ่ง ความมืดมิดเริ่มหดหาย แทนที่ด้วยแสงตะวันยามเช้าที่แสนแจ่มใส

ยามที่ดาวทั้งหลายต้องจากไป.............

ยามที่ตะวัน จะต้องมา............

..............ยังมีดาวอยู่ดวงหนึ่ง................เฝ้าถามตัวเอง.....

กับคำถามที่เคยได้ยิน.....จากพระจันทร์

คำถามที่ดาวหลายๆดวงนั้น มักจะถามพระจันทร์เสมอๆ

คำถามที่พระจันทร์นั้น......ตอบไม่ได้ หรือไม่ได้ตอบ

คำถามที่ดาวดวงนี้....ยังไม่เข้าใจ

ความสุขของการได้รักใครซักคนนั้น....เป็นเช่นไร ?

พระจันทร์ไม่เคยตอบคำถามนี้เลยซักครั้ง ......ไม่ใช่เพราะตอบไม่ได้......

แต่.......

พระจันทร์บอกเพียงว่า .....ยังไม่ถึงเวลา..... เมื่อกาลเวลาผ่านไป.... ทุกคนก็ต้องได้พบเจอ

ดวงดาว

ได้แต่เฝ้ารอ และถามตัวเองเสมอ

เมื่อไร....จะถึงเวลา ?

ยามใกล้รุ่ง ดวงดาวมัวแต่คิด คิด คิด คิด....... จนไม่สังเกตว่า แสงทองยามเช้า เริ่มทอแสง ในฟากฟ้าอันมืดมิด

จนกระทั่ง.......ดวงตะวันได้โผล่พ้นขอบฟ้า

ดวงดาวก็ได้รู้.......

ความสุขของการได้รักใครซักคนนั้น....เป็นเช่นไร

......หัวใจของดวงดาว ....เต้นแรงเหลือเกิน

..........ช่วงเวลาอันยาวนาน ที่ดวงดาวได้เกิดมา และอยู่อย่างไม่รู้จักความรักนั้น ช่างไร้ความหมายโดยสิ้นเชิง หากเทียบกับช่วงสั่นๆ ที่ดวงดาวได้เรียนรู้ว่า.....

ความสุขของการได้รักใครซักคนนั้น....เป็นเช่นไร

แต่......

ดวงดาว ไม่มีทางที่จะได้พบดวงตะวัน

...

......ไม่มีจะรักแค่ไหน

........โชคชะตาขีดไว้ให้ดาว และตะวัน อยู่ฟ้าเดียวกัน..........

..............เมื่อคนหนึ่งมา ......อีกคนต้องจากไป...............

ดวงดาวได้แต่รอ และเฝ้าอธิษฐาน.....

ดวงดาวเฝ้ามองที่ขอบฟ้า.....ทุกวัน

แม้จะได้เจอแค่แสงรำไรของตะวัน

แม้ว่าดวงดาว จะต้องดับแสงของตัวเอง

ดวงดาวยังคงเฝ้ารอ.....ทุกวัน

....

.......ทุกวัน.......

.......ทุกวัน.......

.......เรื่อยไป......

........และตลอดไป........

....เธอกับฉันเหมือนดาวกับดวงตะวัน

ไม่มีทางที่เราจะพบ จะมาเจอกันเหมือนคนทั่วไป

ไม่ว่ารักกันแค่ไหน โชคชะตาขีดไว้ให้เราอยู่ฟ้าเดียวกัน แต่ไม่มีวันที่จะมาเจอกันได้อย่างใครๆ

......ฉันมองที่ขอบฟ้า รอเวลาที่เธอจะมา แม้จะได้เจอแค่เพียงแสงรำไร แค่เพียงไกลๆ

แม้ว่าจะต้องดับแสงของตัวเอง แลกได้ทุกๆอย่าง

.....หากการสิ้นแสงตัวเอง คือการได้พบเจอเธอ

....ชาติที่แล้วคงทำอะไรไว้

จึงมีผลให้เราต้องผลัดต้องพราก มีความรักที่ยากเย็นและเป็นทุกข์ในวันนี้

ได้แต่อธิษฐานให้เราหมดทุกข์เสียที ได้พบเจอกัน และก็ไม่มีวัน จะจากกันไป

.......ฉันมองที่ขอบฟ้า รอเวลาที่เธอจะมา แม้จะได้เจอแค่เพียงแสงรำไร แค่เพียงไกลๆ

แม้ว่าจะต้องดับแสงของตัวเอง แลกได้ทุกๆอย่าง

หากการสิ้นแสงตัวเอง คือการได้พบเจอเธอ..

.....จะยอมเพื่อเธอเสมอ หากการที่ฉันดับแสง คือการได้พบเจอเธอ..

เครดิต : เพลงดาวกับตะวัน นิว+จิ๋ว

ณ เพลาหนึ่งในอดีต..55+ ว่าด้วยเรื่องโฆษณา

ป้าขอบอกว่าบทความนี้ไม่ได้ค่าโฆษณาสินค้าตัวนี้แต่ประการใด ใครที่เคยดูโฆษณานี้แล้ว ก็ดูอีกครั้งค่ะ โดนจริงๆดูแล้วแบบ..หัวเราะไม่หยุด

ป้าได้เจอโฆษณาที่...เหอๆๆ ช่างคิดกันจริงๆค่ะ เป็นโฆษณาที่เรียกร้องความสนใจได้ ใส่ใจในรายละเอียดเล็กน้อย ตัวสินค้าก็ออกมาดูดีเข้ากับวัตถุประสงค์ ที่สำคัญโฆษณาเหล่านี้ฮาจริงๆค่ะ




1. อ้ายวี.......ivy
ณ เพลาหนึ่งในอดีต เวอร์ชั่นที่ 1




http://www.kosanathai.com/

......แม่พลอยหุง นั่นกระเป๋าหลุยส์ใบตองรุ่นใหม่รึ..55+
..........อุ๊ย ท่านออกญาฯโดนแอดเข้ามาแล้ว...55+





แม่เจ้าประคุณรุนช่อง มาดูอันที่สองเลยค่ะ

2. อ้ายวี ...ivy
ณ เพลาหนึ่งในอดีต เวอร์ชั่น 2




www.kosanathai.com


........สายหลุดอีกและ........ - -*

13 เรื่องสยอง(ตรงไหน?)ใน"อุ๊แลนด์"...

หลากหลายเรื่องราวที่ได้เล่าสืบทอดต่อๆกันมา เรื่องเร้นลับที่ยังไม่สามารถพิสูจน์ได้(จะโดนฟ้องมั้ยเนี่ย - -) ตำนานต่างๆที่ได้รับการกล่าวขานกันมากมาย(แม้ว่าจะเปิดมา 2 เดือนกว่าก็ตาม - -) ทุกเรื่องราว ที่ป้าได้ไปสอบเสาะ ค้นคว้า และถ่ายรูปกลับมาด้วยความยาก ได้ถูกป้ารวบรวมไว้หมดแล้วที่นี่ ป้าขอรับรองว่าเรื่องราวต่อไปนี้เป็นเรื่องจริงไม่อิงนิยาย ที่เกิดขึ้นที่ "อุ๊แลนด์" ............(คำเตือน เด็ก และสตรีมีครรค์ไม่ควรอ่านเกินวันละสองครั้ง)






1. ลิฟท์หลอน(คนเป็นหนอน)มฤตยู
ตึกอุ๊ ความจริงมีชื่อว่า อาคารวรรณสรณ์ มีทั้งหมดกว่าสิบหกชั้น(ชั้นสิบหกไม่มีบันไดเลื่อนขึ้น) ซึ่งแต่ละชั้น(ไม่ครบทุกชั้น) ประกอบไปด้วยที่เรียนพิเศษมากมาย เด็กจากทั่วสารทิศต่างหลั่งไหลมาเรียนที่นี่ แต่.....อุ๊แลนด์มีลิฟท์เพียงแค่สามตัว ซึ่งช้ามาก กว่าจะเดินทางไปกลับ(ขึ้นลง)แต่ละครั้งประมาณครึ่งชั่วโมง ทำให้เด็กๆผู้น่าสงสารต้องยืนรอกันอย่างหนาวเหน็บ...... ว่ากันว่า สาเหตุอันลึกลับที่ทำให้อุ๊แลนด์นั้นมีลิฟท์เพียงสามตัวก็เพราะว่า..............ประหยัดไฟค่ะ...............





2. บันไดสยอง ครองใจคน
อันเนื่องมาจากเรื่องราวของข้อ 1 ทำให้หลายคนมีทางเลือกใหม่ในการขึ้นตึกเรียน โดยการใช้บันไดเลื่อน ป้าไม่แปลกใจเลยว่าทำไมอุ๊ถึงมีบันไดเลื่อนมากมาย การโดยสารกับบันไดเลื่อนนั้น เช่นป้า ที่ตั้งขึ้นไปชั้น 15 ใช่ว่าจะสะดวกสบายนัก ถ้าคนมากๆเราก็จะเบียดกันขึ้นบันไดอยู่ดี แต่บางครั้งถ้าคนที่ยืนอยู่หน้า-หลังเรา เป็นผู้ชายที่หน้าตาดี หุ่นเฟิร์ม ถือว่าเป็นสวรรค์เลยค่ะกับการขึ้นบันไดเลื่อน






3. บันไดห่วย คนสวยจะไปไหน ? - -
ถ้าป้าจำไม่ผิด(แต่คาดว่าน่าจะผิด) ตรงทางขึ้นระหว่าง ชั้น 12 กับชั้น 12a เชื่อมระหว่างแอพเผ่าฯกับอรรณพฯ จะมีบันไดเลื่อนตรงนี้ละค่ะ ที่ปิดประจำเลย - - ตอนแรกๆป้าก็เซ็งค่ะ ทุกๆคนล้วนบ่นกันว่าจะประหยัดอะไรนักหนา(ถึงกับปิดบันไดเลื่อน) พอวันนี้เราก็ได้ทราบความจริงค่ะ ว่าบันไดเลื่อนเสีย แต่เรื่องไม่จบแค่นี้ค่ะ ป้าได้ยินเสียงเล่าลือกันถึงเรื่องลึกลับที่เกี่ยวกับบันไดเลื่อนอันนี้ ป้าไม่รอช้ารีบไปสืบมาทันที ได้ความว่ามันมีสุนัขอยู่ตัวนึงค่ะ ถ้าใครเคยเห็น เป็นพุดเดิ้ลสีขาว ของพนักงาน โคตรน่าหมั่นไส้ ทำให้มีนักเรียนคนนึงไปแกล้งมันค่ะ โดยเอามันไปวางในบันไดเลื่อน ทำให้ขนมันติดพันบันไดจนเจ๊งเลยค่ะ เรื่องนี้เป็นข่าวเล่าลือกันมานะคะ ใครจะเชื่อหรือไม่ก็ตามแต่.....







4. ไฟรั่ว มั่วจริงๆๆ - -
การมาเรียนที่ตึกอุ๊ต้องทำใจค่ะ ว่าคุณจะต้องโดนไฟช็อตประจำ บางครั้งเดินข้างๆผู้ชายอยู่ ผิวของเราสองคนไปสัมผัสกันหน่อย ไฟก็สปาร์คแล้วค่ะ แหะๆอย่าพึ่งเข้าใจผิดค่ะ มันเป็นไฟฟ้าสถิตย์ค่ะ อาการเย็น+แห้ง พอไปโดนตัวกันก็แสบแปลบๆ โดยเฉพาะบนบันไดเลื่อนค่ะ ประจำ จนมีคนบอกว่า บันไดเลื่อนนั้นไฟรั่ว.....ถ้ารั่วจริงป้าคงไม่มีปัญญาขึ้นไปถึงชั้น 15 หรอกค่ะ



5. ขนมปัง(หน้า)เลือดท่วม
เพื่อทำให้"อุ๊แลนด์"เป็นศูนย์การเรียนการสอนที่ครบวงจรจริงๆ ในอุ๊แลนด์จึงไม่มีเพียงมีแต่ที่เรียนพิเศษเท่านั้น แต่ยังประกอบไปด้วย ฟู้ดคอร์ด(ที่ใหญ่มากๆๆๆๆ - -) ร้านขนมต่างๆ ร้านกาแฟ ร้านขายของชำ คลีนิก ศูนย์ทันตกรรม ร้านขายหนังสือ ร้านขายเครื่องเขียน แต่ในรูปนี้เป็นร้านขนมปังที่กำลังฮอตฮิตติดลมบนในขณะนี้ ถ้าใครเดินผ่านจะได้กลิ่นหอมๆของขนมปังปิ้ง น่ากินมากๆค่ะ ป้าเดินไปดูอย่างติดตาม แต่เมื่อได้ยินราคาแล้ว ป้าวิ่งหนีแทบไม่ทันค่ะ เป็นขนมปังธรรมดา ปิ้งธรรมดา ใส่นมข้นตรามะลิกระป๋องละ 12 บาทธรรมดา มีทั้งหมด 4-5 ชิ้น แต่ราคา....25 บาทค่ะ.... ป้ายอมไปกินน้ำในห้องน้ำดีกว่าค่ะ




6. เปิดแล้ว !!!!!
ตามภาพเลยค่ะ อุ๊แลนด์มีสเวนเซนส์แล้ว พนักงานชอบทำลูกโป่งแตกค่ะ เสียงโค-ตะ-ระ ดัง ตกใจทุกทีเมื่อได้ยินค่ะ

7. คราบสยิว...กลิ่นสยอง!!!!!

นี่คือห้องน้ำที่ชั้นสอง ใกล้ฟู้ดคอร์ดค่ะ เป็นสถานที่ที่รวบรวมเรื่องสยองๆต่างๆไว้มากมาย หนึ่งในเรื่องที่เลื่องลือที่สุด ได้รับการกล่าวขานกันมานาน(กว่า 2 เดือน) คือ เงาสยองค่ะ พื้นห้องน้ำที่นี่ไม่มีวันแห้งค่ะ เป็นเรื่องที่ลึกลับจริงๆ อุ๊แลนด์ขึ้นชื่นเรื่องการทำให้ห้องน้ำไม่แห้งค่ะ - - เวลาเข้านั้นจะมองเห็นเงาตัวเองเลยค่ะ ลองดูตรงกำแพงสิคะ เห็นอะไรแล่บออกมามั้ย... เหอๆๆๆๆ มันคือรองเท้าคนห้องข้างๆค่ะ สยองจริงๆ

8. นางไม้ นางตะเคียน ผีตานี ผีบ้านผีเรือน ผี(นี)โอ้อ้อ้อ้อ้อ้อ้อ้อ้อ้อ้อ
ไม่ว่าจะสถานที่ใด ไม่ว่าจะใหญ่โตขนาดไหน ไม่ว่าจะไฮเทคยังไง ก็ยังคงมีสิ่งศักสิทธิ์ที่คอยคุ้มครองให้สถานที่นั้นปลอดภัยจากอุปสรรคต่างๆ รูปนี้กว่าป้าจะเก็บมาได้ ขอบอกเลยว่ายากลำบากแสนสาหัสค่ะ กล้องป้าที่ใช้เป็นกล้องอินฟาเรดค่ะ มีความไวชัตเตอร์สูงมาก รอคอยมากว่าแปดวันเต็มค่ะ เราถึงจับภาพได้ เธอใส่เสื้อสีชมพูค่ะ นี่กลางวันแสกๆนะคะ เฮี้ยนจริงๆ ไม่ไหวแล้ววววววววววววว

9. GSC ~ GSMC

ไร้คำบรรยายค่ะ คนละที่กันนะคะ GSC กับGSMC ไม่ใช่สาขา เธอช่างมีความคิดสร้างสรรค์จริงๆ

10. ระนาดเป็นเหตุ.......
เป็นที่เรียนพิเศษที่เดียวค่ะ ที่ยังไม่เปิดตอนนี้ ใครที่เดินผ่านชั้นนี้มักจะเดินกันอย่างรีบเร่งค่ะ ความเงียบ และเงาประหลาดๆที่ปรากฎบนกระจกยังคงเป็นปริศนากันมาจนถึงทุกวันนี้(ประมาณสองเดือน) ว่ากันว่าสิ่งที่ทำให้ที่เรียนพิเศษนี้มาเปิดช้า เพราะว่ากำลังขนระนาดค่ะ(พยายามให้เกี่ยวข้องกับชื่อเรื่อง - -)

11. ทีวีแบน แค้นฝังหุ่น

ที่บริเวณฟู้ดคอร์ดนั้น นอกจากที่นั่งจะสุดแสนสะดวกสบาย(- -) ยังมีทีวีบริการให้อีก แถมยังเป็นจอแบน มีหลายเครื่องมาก แล้วทุกเครื่องจะเปิดช่องต่างกัน มีช่องเจ็ดอยู่สองเครื่องค่ะ ซึ่งตอนนี้กำลังมี goong อยู่ ว้าววววววว ไม่เป็นอันทำอะไรเลยค่ะ แย่งทีวีกันดูช่องเจ็ด แค้นจริงๆค่ะ มีแค่สองเครื่องที่เป็นช่องเจ็ด

12. ..........(ไร้ชื่อเรื่อง กลัวโดนฟ้อง ?)(รูปข้างบนเป็นรูปตัวอย่าง อาจจะเกี่ยว หรือไม่เกี่ยว แต่ก็น่าจะเกี่ยวกับเรื่องราวนี้ ไม่รู้สิคะ)
เรื่องนี้สยองจริงๆค่ะ ป้าอยากจะแฉ ทุกคนก็รู้กันอยู่ว่าช่วงนี้ร้าน......กำลังมีโปรโมชัน pepsi ฟรีใช่มั้ยค่ะ วันนั้นสั่งกินด้วยความมั่นใจ หลานเอมี่อยู่ข้างหน้าค่ะ ข้าวจานละ 65 บาท(แพงโคตร) pepsi ก็ฟรีค่ะ พอตาป้ากินอย่างเดียวกัน แต่ราคากลับเป็น 85 บาท พนักงานบอกป้า(เนื่องจากเห็นป้าหน้าเครียด)ว่าคิดค่าpepsi ด้วย อ้าววววววว อย่างนี้ก็สวยซิคะ เอมี่ไม่เห็นคิดเลย แล้วโปรโมชันก็โฆษณาตามทีวีมากมาย โกงค่ะโกง ป้าแบบสุดแสนจะโมโห ยังเก็บใบเสร็จไว้จนถึงบัดนี้ค่ะ รอว่างๆก่อนจะไปสคบ. เสร็จป้าแน่ เจอกันได้ชั้นหนึ่งอุ๊แลนด์ค่ะ

13. สยองแท้ๆ

นี่สิคะ ถึงจะเรียกว่าสยองแท้ๆ ป้าไร้คำบรรยายค่ะ รูปแบบใหญ่มาก เห็นแล้วขำทุกที 55+ เค้าช่างมั่นใจจริงๆที่เอารูปมาติด

เรื่องราวที่เร้นลับ ก็ยังคงเร้นลับต่อไป ตำนานที่ถูกกล่าวขานกันมา เรื่องราวต่างๆ คงมีอะไรหลายๆอย่างเกิดขึ้นต่อไปในอนาคตอีกมากมายค่ะ อุ๊แลนด์จะดำเนินต่อไป ป้าว่าเป็นพันปีค่ะ เหอๆๆๆ

รักเธอไปทุกวัน(ว่าด้วยเรื่องชีวิตประจำวัน)

-.- โทษทีนะคะ ช่วงนี้ไม่ค่อยได้อัพ(ดองมากว่าสิบชาติ) แหะๆ คือรู้สึกเหนื่อยๆ(ก็ต้องตื่นตีห้าทุกวัน) แล้วก็อารมณ์แปรปรวนยังไงก็ไม่รู้ เดี๋ยวร่าเริง เดี๋ยวเซ็ง ปรับตัวตามอารมณ์ตัวเองไม่ทันจริงๆค่ะ ไม่ค่อยมีความคิดสร้างสรรค์ว่าจะลงอะไรดี เลยอยากจะเอาชีวิตประจำวัน(ของป้าเอง)มาลงค่ะ มันเป็นกิจวัตรที่ "น่าเบื่อมาก" เลยทำให้ชีวิตวัยรุ่นของป้า(ค่อนข้างขัดแย้ง)ต้องสูญสิ้นความสนุกสนานไปจนเกือบหมด

ปิดเทอม คืออะไร?
มันคือ ช่วงเวลาแห่งความสุขของวัยเรียนที่ผู้ใหญ่อิจฉา
คือ ช่วงเวลาแห่งแผนการณ์ “ปิดเทอมทำอะไรดี”
หรือ ช่วงเวลาแห่งความลับ “ปิดเทอมทำอะไรมา”
อาจเป็น ช่วงเวลาที่พรวดพราดผ่านไปคล้ายนั่งไทม์แมชชีน ยามเรามีสุข
แต่บางครั้งก็เป็น ไอ้จอมอุ้ยอ้าย น่าเบื่อ ยามเรามีทุกข์
บางคนสูงขึ้น บางคนผอมลง บางคนอกหัก บางคนตกหลุมรัก หลากหลายเรื่องราวเกิดขึ้นในปิดเทอม ฤดูร้อนที่เต็มไปด้วยความเปลี่ยนแปลงและว้าวุ่นของวัยรุ่น

แต่ปิดเทอมของป้านั้นเป็น....อนิยามค่ะ....- -*
นี่คือวีถีชีวิตของสาวบ้านนาคนหนึ่งค่ะ (แต่เข้ามาเรียนในเมืองกรุงฯนะ 55+)

ตี 5 บางวันอาจจะเป็นตี 5 15นาที แล้วแต่อารมณ์ค่ะ : ตื่นนอน(จากเสียงนาฬิกาปลุกที่แสนโหดร้าย) ...เวลาลุกขึ้นมานี่แบบ...เฮ้อ...ชีวิตนี้ทำไมรันทดนัก ปิดเทอมแล้วยังต้องตื่นตีห้าอีก


ตี 5 - ตี 5 สามสิบนาที : อาบน้ำแปรงฟันค่ะ ช่วงนี้อากาศแห้งมาก คันไปทั้งตัว ต้องทาครีมก่อนไปทุกวัน


ตี 5 สามสิบนาที - ตี 5 สี่สิบห้า : ออกจากบ้านค่ะ เริ่มตั้งแต่ไขประตูบ้านออก เดินไปในถนนมืดๆ เรียกมอไซค์ฯ ให้ไปส่งที่ป้ายรถเมล์ ตรงนี้ก็เซ็งสุดๆค่ะ--เพราะว่าป้าดันไปมีเรื่องกับพวกวินมอไซค์ฯ ......จะเล่าให้ฟังว่าวันนั้นป้าตอนป้าเรียกมัน(มอไซค์) เห็นมันรับเงินผู้โดยสาร 15 บาท เป็นเหรียญห้าสามเหรียญ(ยืนใกล้มากเลยเห็น) ที่นี้มันก็ไปส่งป้าที่ป้ายรถเมล์ค่ะ ค่านั่งทั้งหมด 15 บาท ป้าจ่ายแบงค์ 20 ไป มันหันกลับมาทำหน้ากวนส้_เท้าแล้วบอกว่าไม่มีเหรียญห้าบาททอน ....อ้าว ไอ้นี่ ม่ะกี้เห็นได้อยู่แหม่บๆ.....ป้าก็แบบ..ทำไงดีวะ แต่ด้วยสมองอันชาญฉลาดของป้า 55+ ป้าเลยลงทุนข้ามถนนไปแลกเหรียญกับป้าขายกล้วยปิ้งค่ะ(ไกลมั่กๆ) โคตรสะใจเลย หลังจากวันนั้นมาป้ากับวินมอไซค์ก็ไม่ถูกกันโดยปริยายค่ะ มันชอบแซวป้าประจำ - -*


ตี 5 50 : ขึ้นรถเมล์ค่ะ สายดังต่อไปนี้ 507 508 511 513 แต่การขึ้นรถเมลล์ก็ไม่ได้สบายอย่างที่คุณคิด มันชอบมีรถเมลล์แบบเกรดต่ำๆค่ะ ไปศรีเอี่ยม มีเยอะมากเป็นสิบคัน ปกติรถเมลล์เค้ารับผู้โดยสารแล้วไปต่อเลย แต่อิพวกนี้มันจอดรอผู้โดยสารค่ะ เกะกะมาก ทำให้การขึ้นรถเมลล์ของป้าอันตรายอย่างเห็นได้ชัด


6 โมง 35 นาที : ถึงอ่อนนุชค่ะ ป้าก็จะแวะไปกินข้าวร้านแถวๆนั้น กินอยู่ทุกวันค่ะ "ข้าวมันไก่" จนตอนนี้หน้าเป็นไก่ไปแล้ว


7 โมง : ขึ้น bts ค่ะ (ขนมปังยามาซากิบนบีทีเอส หอมมากอ่ะ ได้กลิ่นทุกวันแต่ไม่กล้าซื้อ-แพง-)


7 โมง 25 นาทีนิดๆ : และแล้วก็มาถึง อุ๊แลนด์ค่ะ พญาไท คนเป็นหนอน ข้ามถนนทีนึงนี่จะเหยียบกันตาย แล้วป้าต้องไปเรียนอุ๊ที่ชั้น 15 ซึ่งเป็นชั้นเกือบสูงสุด ลิฟท์ก็มีแค่สามตัว แต่คนมีประมาณสามแสน - -* อย่าหวังว่าจะได้ขึ้นลิฟท์ค่ะ ผลสุดท้ายป้าก็ต้องขึ้นบันไดเลื่อนไป เฮ้อ......


7 โมง 30 นาที - 10 โมง : นั่งเรียนอุ๊ค่ะ ก็เพลินดีเรียนไปเรื่อยๆ ชอบมีพนักงานเค้ามาวีนให้เปลี่ยนที่บ่อยๆ คือที่จริงเค้า fix ที่ค่ะ แต่เรานั่งมั่วกันเพื่อจะได้นั่งกับเพื่อน ป้าเจอบ่อยมาก พนักงานคนนี้เดินมาหน้าเรียบๆ"ขอดูหนังสือหน่อยค่ะ" แล้วก็ให้เราย้ายไปนั่งที่เดิมกับใครก็ไม่รู้ ...เฮ้อ...เซ็ง (อิคนนั่งข้างๆก็โคตรเก่งแบบอยู่ใกล้แล้วกดดัน)


10 โมง : เลิกเรียนค่ะ ก็จะลงไปฉี่กันที่ชั้นสองทุกวัน แล้วก็จะเจอเอมี่(เอาอินุฯมาให้...ป้าติดแล้วค่ะ) แล้วก็แยกย้ายกันกลับ บ้างก็ไปเรียนต่อ บ้างก็ไปสยามต่อ


11 โมง - เที่ยง : เดินทางด้วยบีทีเอสอีกแล้ว แวะกันข้าวที่โลตัส เป็นแบบนี้ทุกวันค่ะ


เที่ยง - บ่าย 1 : เดินทางถึงบ้าน ดูซิคะ สรุปว่าการเดินทางกลับบ้านของป้าคือ บีทีเอส - รถเมล์ - สองแถว(ขากลับ) - มอไซค์ --


บ่าย 1 : ถึงบ้าน ก็ไม่มีอะไรทำ ไม่มีคนคุยด้วย ไม่มีใครให้คิดถึง 55+ เลยเล่มคอมค่ะ


สองทุ่ม : ดูข่าวในพระราชสำนัก - -*


อ้อ..ข้ามไปประมาณหกโมงถึง หนึ่งทุ่ม มีไปเล่นแบตกับป้าด้วยค่ะ


สองทุ่มครึ่ง : ทำการบ้านอุ๊ พร้อมกับดูละคร ไม่ว่าจะเป็นสงครามนางฟ้า นางสาวผ้าขี้ริ้ว ถ้าวันเสาร์อาทิตย์ก็ดู the star


สี่ทุ่มครึ่ง : นอน


ประมาณตีหนึ่ง : ฝันถึงใครบางคน ^ ^ (55+ อย่าคิดมากนะจ๊ะ)


นี่คือกิจวัตรประจำวันของป้า ที่จริงแรกๆมันก็ดูสบายดี แต่พอนานๆก็เริ่มเซ็งคือ เฮ้ออออออ............ เซ็ง
เพราะฉะนั้น...
วันที่ยี่สิบ ไปดูปิดเทอมใหญ่หัวใจว้าวุ่นกันนะ 55+ ใครว่างออนมาบอกป้าด้วย
บางคนอาจจะสงสัยว่า ทำไมชื่อเอนทรี่เป็น รักเธอไปทุกวัน(ว่าด้วยเรื่องชีวิตประจำวัน) ก็เพราะว่า...ปิดเทอมใหญ่นี้"รักเธอ"ไปทุกวันเลยไง....(งง) ลองไปเสิร์ซหานะ เพลงรักเธอไปทุกวันของโปเตโต้ เพราะดี ไปก่อนแระ บ๊ายบาย (มีจิ้งจกเข้ามาในห้องนอน..ทำไงดี กลัว - -")

The STAR 4

"ฉันมีความฝัน และฉันต้องทำให้ได้ จะขอเป็นดาวที่ยิ่งใหญ่ จะเปล่งประกายงดงาม"

.........คุ้นๆกันมั้ยค่ะเพลงนี้ ต่อเนื่องมาจนถึงครั้งที่ 4 แล้ว กับรายการคัดสรร(ดัน)นักร้องของประเทศไทย รายการแนวเรียลิตี้ ที่มีการคัดสรรนักร้องจากทั่วประเทศโดยกรรมการจนเหลือ8 คน แล้วนำมาฝึกสอนทำนองว่าเข้าค่ายเรียนการแสดง การร้องเพลง การเต้น แล้วทุกเสาร์ก็จะมีคอนเสิร์ต แล้วให้ประชาชนเป็นคนโหวตว่าใครจะอยู่ต่อไป รายการแบบนี้ในประเทศไทยมีอยู่สองรายการ(ที่ดังๆ)นั้นก็คือ AF และ The starนี่ละค่ะ ป้าขอยอมรับเลยว่าชื่นชอบรายการ the star มากกว่า AF ค่ะ(แฟนคลับAFอย่าเพิ่งด่าป้านะคะ แค่ความคิดเห็น เหอๆๆ) ป้ามีความรู้สึกว่าคุณภาพของ ts จะดีกว่า af ค่ะ อืม....ความจริงป้าพึ่งมาเริ่มติดตามตั้งแต่ the star 2 ขอบอกว่าเสียงดีมากๆ ดีทุกคนเลย จากนั้นก็ติดตามเรื่อยมา ts 3 มีคนหล่อๆ(บี๋ นั่นเอง) และพอมาเข้าเตรียมฯได้เห็นมิวตัวจริงแล้ว ยิ่งทำให้ป้าชื่นชอบ ts มากยิ่งขึ้นค่ะ แต่กว่าจะมี ts 4นั้นเว้นวรรคไปหลายปีเหมือนกัน แต่ปีนี้ป้าก็ยังติดตามเช่นกันค่ะ ข้างล่างนี้เป็นเอ็มวีเพื่อดาวดวงนั้นตัวใหม่ของ ts 4 เอามาให้ดูกัน....

จุดประสงค์จริงๆของป้าในวันนี้คือ................................

ต้น เบอร์ 1 น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ตั้งแต่ดูรายการประเภทนี้มา ป้าไม่เคยโหวตให้ใครเลยค่ะ พอมาเจอต้น เงินมือถือป้าหมดไปแล้ว 100 ในเวลาสองวันค่ะ คนอื่นอาจจะคิดว่าน้อย แต่ถ้าใครรู้จักป้าจริงๆจะรู้เลยว่าป้าทุ่มทุนจริงๆค่ะ น่ารักกกกกกกไปหมดเลย เวลาร้องเพลง เวลาพูด เวลาทำอะไรก็ น่ารักกกกกกกกกกก ไม่ไหวแล้วค่ะ

ต้นเบอร์ 1 มีลักยิ้มด้วยอ่ะ โอ๊ยยยยยยยย ชอบคนมีลักยิ้ม 55+
ต้น เบอร์ 1 เบอร์ 1 เบอร์ 1 เบอร์ 1 เบอร์ 1 เบอร์ 1 เบอร์ 1 11111111111111111111111111111111111111111 จำให้ขึ้นใจค่ะ จำแล้วโหวตด้วย ร่วมด้วยช่วยกันค่ะ ต้น ต้น ต้นกล้า น่ารักสุดๆ (บ้าไปแล้ว) ตอนนี้รักต้นมากว่าต้อล af4 แล้วค่ะ 55+

มีคนบอกว่าต้นเป็นกร..เท..(เติมคำในช่องว่าง) ป้าไม่เชื่อค่ะ แล้วเราก็จะชอบต้นต่อไป

ภัทร 2 อยู่ม.ปลายอยู่เลยค่ะ

แม็ก 3 เต้นเก่ง (อันนี้ป้าคิดว่าน่าจะเป็นก.........นะ ดูแบบ - -)

แก้ม 4 เสียงทรงพลังมาก สาวใต้หนึ่งเดียวในปีนี้ เหมือนบิยอนเซ่เลยค่ะ

ดิว 5 หนุ่มเหนือมาดเซอร์บาดใจค่ะ

เมย์ 6 ว้าววววว คนนี้เป็น เตรียมฯรุ่น 67 แหละ ว้าววววววสนับสนุน

แป้ง 7 สาวเหนือเช่นกัน มีข่าวกุ๊กกิ๊กกับต้นด้วย ฮือๆๆๆ

รุจ 8 คนนี้ยอมรับค่ะ หล่อมากกกกกกกกกกกกก มีแววได้แน่เลย

ส่วนข้างล่างนี้เป็นเอ็มวีใหม่ของปีนี้ค่ะ เพลงรวม"เพื่อดาวดวงนั้น"ค่ะ ปีนี้เอ็มวีน่ารักเช่นเคย ลองดูค่ะ แล้วคุณจะพบว่าปีนี้แต่ละคนดูมีเสน่ห์จริงๆ (โดยเฉพาะต้น น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกก) อ่อ ดูเอ็มวีไม่ให้กระตุก ก็ pause ก่อนนะคะ รอให้แถบสีเทามันโหลดเต็มก่อน จะได้ไม่กระตุก

ยังไงก็ติดตามชมด้วยนะคะ กับ the star 4 เสาร์นี้คอนเสิร์ตวีคแรกแล้วค่ะ ts มีทุกเสาร์อาทิตย์นะคะ ทางช่อง9 สามทุ่ม ส่วนวันธรรมดาเริ่ม 1 มีนาคม 51 ตอนเย็น 17.15 กับ 23.45 น.ค่ะ รักใครชอบใครโหวตส่งsms พิมพ์*ตามด้วยหมายเลข แล้วส่งมาที่ 4242899 อย่าลืมล่ะ ต้น เบอร์ 1 จุ๊บๆๆ

All about things in TRIAMUDOM [2]

(หมายเหตุ : วันนี้ไม่มีอารมณ์อัพเลยค่ะ เอาอันนี้ไปอ่านเล่นๆก่อนแล้วกันค่ะ)

ไม่พูดพล่ามทำเพลงล่ะค่ะ เอาไปเลยวันนี้อีก 150 ข้อ แบบชิลด์ๆ อ่านได้อ่านไปค่ะ ส่วนใครรู้สึกปวดตาแนะนำให้ของสีเขียวๆนะคะ(เรื่องจริง)ไม่จำเป็นต้องเป็นต้นไม้ เป็นปากกาสีเขียวก็ได้ค่ะ ^^ ส่วนที่หลานนิวรีเควสมานั้น รอพรุ่งนี้แล้วกันค่ะ วันนี้ยังนึกอะไรไม่ออกจริงๆ




151. ห้อง222อยู่ชั้น 1ไม่ใช่ 2

152. โรงอาหารโรงเรียนนี้ไม่ได้มีไว้กินข้าวอย่างเดียว หลังสอบจะมีเด็กไปนั่งทำข้อสอบเยอะ

153. การหนีออกหน้าโรงเรียน เมือ่ยามถามว่าไปไหน ให้ยิ้มแล้ววิ่งหนีไปพอเป็นพิธี

154. คุณสามารถจะสั่งบาก้าเตรียมอุดมได้(ถ้ากล้าพอ) ในร้านpizza hut ในสยามแสควร์ ทุกร้าน ในวันสอบ
เสร็จไม่ว่าจะ เป็นสอบ For Sum หรือ Final เพราะทุกร้านกลายเป็นโรงอาหารเตรียมไปแล้ว

155. ผู้ชายคนไหนที่รู้สึกว่าตัวเองมีปมด้อย ในเรื่องหน้าตาไม่ว่าจะอุบาทว์ขนาดไหน ให้ลองไปกินก๋วยเตี๋ยวโรงอาหารตึกหรั่ง ร้านริมขวาสุด คนขายจะทำให้คุณ self ขึ้นอีกเยอะ

156. ลานน้ำพุ ตึก 60 ปี เป็นสนามบอลชั้นดี

157. รู้ป่าว ว่าตึก 2 มีชั้นใต้ดิน

158. การวางมือถือทิ้งไว้บนห้องเรียน ทิ้งไว้กี่วันมักไม่เคยหาย แต่ถ้าเป็นชีทสรุป ข้อสอบเก่า อะไรพวกนี้ อย่าปล่อยทิ้งไม่งั้นหายแน่นอน หรืออาจจะไปเจออีกทีที่ร้าน Xerox

159. คุณสามารถรวยเป็นเศรษฐีในชั่วพริบตา ถ้ามาเปิดร้าน Xerox ในช่วงใกล้สอบ

160. ถึงอาจารย์ประกอบพงษ์จะห้ามไปรับน้อง แต่ก็ไปกันทุกที โดยเฉพาะวิดวะ

161. ผู้หญิงที่สวยที่สุด ในตึก9 คือ เจ๊กระป๋อง

162. ห้องคอมตึก 55 เป็นเกมส์ Center ช่วงเย็นคือสนาม Counter-Strike และ เกมส์ทุกประเภท

163. คุณสามารถหาใบออกนอกห้องเรียนที่มีลายเซ็นแล้วได้จากร้านเจ๊กระป๋อง (ตอนนั้นเค้าเอามาให้ดู ตกใจมาก)

164. กฎรร.ทุกข้อ พวกวิดวะ แหก มาหมดแล้ว (ตูกับเพื่อนๆ)

165. ยังไงๆ พวกวิดวะ ก็ต้องหาน้องจนได้ (แม้ว่าสายจะถูกยุบ)

166. ต่อให้ อ.(ปลากรอบ) มาพูดไงวิดวะก็ไปรับน้อง Thanx พี่ต่างจังหวัดได้ทุกครั้ง (ครั้งที่ 22 เมื่อไหร่บอกด้วย)

167. ในรร.เตรียมฯ วิดวะ รักกันที่สุด

168. โต๊ะอาหารที่มีคนนั่งได้มากสุดคือโต๊ะวิดวะ (โต๊ะ 2 ตัวเก้าอี้ 4 ตัวนั่งกันได้ 60 คน) (นั่งกันได้ไงเนี่ยทั้งปี) พูดแล้วติดถึงภาพเก่าๆ อะ เศร้าจัง อยากกลับไปเป็นอย่างเก่าอะ

169. นักเรียนเตรียมผู้ชายจะ "หล่อ" หมดทุกคนในสายตาของป้าขายก๋วยเตี๋ยวร้านสุดหล่อ โรงอาหารตึกคุณหญิงหรั่ง

170. นักเรียนที่อยู่ตึกคุณหญิงหรั่ง ถ้าเป็นผู้ชายจะถูกตรวจผมอย่างมากปีการศึกษาล่ะหนึ่งครั้ง แต่ถ้าเป็นผู้หญิงจะถูกตรวจผมอย่างน้อยเดือนล่ะครั้ง

171. ถ้าคุณอยู่ตึกศิลป์ คุณจะเห็นกระรอก

172. กระรอกตึก 1 ก็มี ตึกศิลป์+ตึก1มีกระรอก ... ตึกหรั่ง มีกะลอก ... แต่โดนอาจารย์จับได้ .. 55555

173. ตึก 3 คือตึกสวรรค์สำหรับลูกอีช่างโดด

174. บันไดตึก 55 ทำให้ขาคุณแปรสภาพจากตะเกียบไปเป็นตอม่อได้ (เคยมาแล้ว)

175. ดวงตาคาราโอเกะคือที่ที่คุณจะตามจิกหัวเพื่อนได้หลังสอบเสร็จ

176. เสียงที่นร.เตรียมกัวที่สุด คือ เสียงจักรยาน

177. ตึกหรั่งขึ้นต้นด้วยเลข8 แต่ ตึก8ขึ้นด้วยเลข7

178. ตึก3เป็นที่ที่สงบเงียบที่สุดในวันเรียน แต่เป็นตึกที่มีเสียงดังที่สุดในวันสอบ(เพราะไอ้พวกมศว.)

179. การสอบเข้า ตอ. ตื่นเต้ลล์ พอๆ กะ เอ็นสะท้าน

180. อยู่ตึก3 สาธิตปทุมวันจะกลายเป็นโรงอาหารของคุณ (อร่อยกว่าอย่างเทียบกันไม่ติด)

181. ยามใดที่ she อารมณ์ไม่ดี ยามนั้น she จะหาเรื่องไประบายอารมณ์ กับห้องที่ไม่มีอาจารย์เข้า ( เจอบ่อยที่ ตึก 60) she=พรรษา .....

182. เมื่อได้ยินเสียงกริ่งจักรยานนักเรียนเตรียมจะแปรสภาพเป็นนักวิ่งโอลิมปิกในทันที

183. ท่านสามารถหาชมการแข่งวิ่งนี้ได้ที่แถวประตูอักษรฯ

184. นอกจากห้องปกครองแล้วบริเวณถังขยะใหญ่หลังสนามบอลเป็นสถาณที่ที่ทุกคนอยากหลีกเลี่ยงมากที่สุด(เหม็นโคดๆอ่ะ)

185. ใครที่อยู่ตึก สาม จะมีโอกาสได้เห็นเด็กโรงเรียนเราที่มาสายเล่นปิดแอบ กะยามเป็นประจำ

186. ห้องน้ำที่สร้างใหม่ ถึงแม้จะใหม่ยังไง เด็กตึก สามก้อยังนิยมของเก่า ใช้ห้องน้ำสมัยสงครามโลกกันอยู่ พัก 10 นาทีทีไรไม่เคยว่างเลยอ่ะ เต็มไปด้วยคน และกลิ่น

187. อาจารย์ส่วนใหญ่สามารถเดินลัด มศว.มาสอนได้เพราะมันเร็วกว่า แต่เด็กเดินอ้อม ให้อาจารย์ขาเดี้ยง ขาไม่สมประกอบยังไงก้อต้องมาถึงก่อน แล้วยังชอบบอกว่าเด็กไม่กระตือรือล้นที่จะมาเรียน สงกะสัยว่า
ต้องไปฝึกวิ่งมาราธอน ป.ล. ถ้าอาจารย์เผลอจะเดินอ้อม ก็โง่อ่ะดิ

188. นักเรียนเตรียมชอบนินทาอาจารย์

189. นักเรียนเตรียมแทบทุกคนจะบอกว่า RS เสี่ยว

190. เด็กตึก 55 จะเป็นเด็กมีน้ำใจที่สุดเมื่ออาจานจะขึ้นลิฟ

191. นรจะสามัคคีกันอย่างมากเมื่อประตูลิฟเปิดในชั้นที่ม่ายด้ายกด

192. ชีทฟ้าเป็นสิ่งที่เดะเตรียม 64 ขาดม่ายด้าย

193. ถ้าวันหยุด ต้องมาโรงเรียน เช่นนัดทำงานกลุ่มกะเพื่อนๆงี้ ประตูเล็กแถวตึกหรั่งจะไม่เปิด

194. ขึ้นลิฟท์ตึก55ควรขึ้นอย่างน้อย3คน(ประตูซ้าย-ขวา และคนคอยกดปิด)

195. ทุกครั้งที่ลงลิฟท์จงภาวนาอย่าให้มันค้างเมื่อถึงชั้น2

196. ลิฟท์สามารถบรรทุกได้เพียง8คนแต่เด็กเตรียมสามารถเบียดขึ้นไปได้11คน

197. ทุกคนที่อยู่ตึก55หรือเรียนกะอ.อัปสรต้องเคยได้ยินเธอเล่าว่าเคยถักเปีย2ข้างโดดขึ้นแสตน์ไปเชียร์กะ
นร.เมื่อสมัยยังสาว

198. ตึก 55 มีริชาร์ด เกียร์ (อ.เมธี)

199. ห้องใต้ดินตึก3 กะ รุบนเวทีห้อง 111 กะลังรอการพิสุจน์ว่ามีอะไรอยุ่ข้างใต้

200. สถานที่ที่ฮิตสุดในการรอนัดเพื่อนคือ ศาลารอพ่อรอแม่ข้างพระปริวัติเทพ

201. ถึงจะพัฒนาห้องน้ำตึก 2 ครึ่งเป้นชักโครกได้ แต่คุณภาพแย่กว่เดิม เพราะใช้ได้แค่ 2 ห้อง

202. สามารถหาดูการ์ตูนดังๆได้ตามสถานที่ต่างๆในโรงเรียน เช่น มารูโกะ และโดราเอม่อน

203. วันเรียนวันสุดท้ายห้องไหนมีนักเรียนมาเต็มห้องถือว่าแปลก

204. หากคุณเคยเรียนกับ อ.วัลลภ คุณจะรู้ว่าในห้องกับนอกห้องเรียนจะต่างกันราวฟ้ากับเหว

205. ช่วงไหนมีกีฬาสีนักเรียนจะขอคาบกันเป็นว่าเล่น ไม่ว่าจะเอาไปซ้อมหรือเอาไปพักก็ตาม

206. มีเสียงเล่าลือกันว่าห้องสมุดมีผี หลายคนเคยเจอ

207. วันเปิดเทอมวันแรก หาได้น้อยมากที่ห้อง ม.5และ ม.6 จะมีคนอยู่ ส่วนใหญ่จะไปสุมกันอยู่ที่ห้อง ม.4

208. โรงอาหารตึกหรั่งจะมีอาหารที่อร่อยที่สุด แต่ก็โสที่สุดเหมือนกัน

209. ตั้งแต่รุ่น 64 ขึ้นไป ไม่มีใครไม่รู้จักคุณธรรม4ประการของนักเรียนเตรียม

210. นักเรียน ม.4 น้อยคนนักที่จะรู้จักตึกศิลปะ

211. น.ร. ชายทุกคนจะเป็นสุภาพบุรุษสุดประเสริฐ ถ้าอยู่ต่อหน้า น.ร. หญิง หรือรุ่นน้องที่หน้าตาดี

212. น.ร. ชายทุกคนจะเป็นอมนุษย์ลงมาจุติ ถ้าอยู่ต่อหน้า น.ร. หญิงที่มีลักษณะ ตรงข้ามกับข้อข้างบน

213. ยอมรับมาซะดีๆ คุณเองอย่างน้อยสักครั้ง ก้อต้องเคยชอบเพื่อนตัวเองบ้างล่ะน่า...จริงมั๊ย

214. เพราะความใกล้ชิดใช่มะล่ะ เพราะ ตอ.รักแท้มักจาแพ้ใกล้ชิดนะ(ก้อตึกมันไกลนี่นา...เมื่อยง่ะ) แต่ก้อไม่เสมอไปหรอก

215. พวกที่สอบได้คะแนนดี ที่ตอ. มักเป็นพวกที่ชอบหลับในห้องเรียน ไม่งั้นก้อพวกอ่านการ์ตูนในห้องซะส่วนใหญ่

216. อาจารย์ที่เข้าใจ น.ร.ดีที่สุด คือ หัวหน้าตึก3...รัก อ. นะ

217. รุ่นพี่มักจะชอบจีบรุ่นน้อง...และมักจะแห้ว

218. และหันกลับมายังรุ่นเดียวกัน ก้อมักจาแห้วอีก...

219. ใครที่ชอบเพาะพันธ์ไร่แห้วกระป๋องนำส่งภายใน ตอ. มักจาเป็นอย่างนั้นไปเรื่อยๆ จนกว่าจะมีการนำส่ง
ออกนอก ร.ร.

220. และใครที่ไม่เคยแห้วเลย ก้อยังคงเป็นอย่างนั้นอยู่นั่นเอง...อิจฉามันจังเลย!!

221. จากเพื่อนมาเป็นแฟน พบได้บ่อยมากใน ร.ร.

222. จากแฟนมาเป็นเพื่อน...หาได้ยากยิ่งกว่าคิดคำตอบ โจทย์ฟิสิกส์โดเรม่อน

223. เพราะโจทย์โดเรม่อนนั้น นอกจากจะฟังวิธีเฉลยจากเข้าใจจนเป็นไม่เข้าใจแล้ว ...โจทย์นั้นก้อยังไม่รู้เรื่องอีกด้วย(ลายมืออันสวยงาม+โจทย์ปี1อีกต่างหาก)

224. บอร์ดที่โฆษณาหนัง ที่ตั้งใจพิมพ์กันยาวๆน่ะ...ทำให้เด็กเตรียมบางคนอ่านจบแล้ว ไม่ต้องถ่อไปดูเรื่องนั้นเลยก้อมีนะ

225. ทุกวันที่โดดไปอักษรต้องบังเอิญเจอ อ. ที่สอนห้องเรานั่งทานอยู่ทุกครั้ง

226. ข่าวลือที่ส่งผ่านกันไปเรื่อยๆ พอกลับมาจบที่จุดเริ่มต้น กลับกลายเหมือนจาเป็นอีกเรื่องไปเลย

227. น.ร.ที่อกหักทุกคน ไม่เกิน 3 วันจะต้องเริ่มมองหาคนใหม่ ถึงจาเจอหรือไม่ก้อเหอะ

228. ปัจจุบันนี้ แกรมมี่ก้อพอๆกับRS.นะล่ะ ต้อง เบเกอรี่สิ เพราะและความหมายก้อซึ้งอีกด้วย

229. ถ้ามีเพื่อนช่วยเปนแม่สื่อให้ สุดท้ายตัวแม่สือ่น่ะล่ะ ที่จะได้ไปแทน!!! (เพือ่นเราเคยเจอมาแล้ว)

230. หรือไม่ ก้อลงท้ายด้วยการที่เราดันไปชอบเพือ่นเค้าแทนซะนี่...(อันนี้เคยเจอเหมือนกัน)

231. icq เป็นอะไรที่เป็น พรจากสวรรค์มากของเด็กเตรียม

232. ถ้าคุณอยู่ตึกศิลป์คุณจะมีเต่าเป็นเพื่อนแท้

233. ห้องน้ำตึกศิลป์ตอนพักคือมะเร็งเงินผ่อน

234. สนามฟุตบอลคือสนามของมศว. เด็กเตรียมจะครองได้ก็ช่วงกีฬาสี

235. ถ้าคุณมีเพื่อนเป็นกน.คุณจะต้องทำใจว่าเขาจะค่อยๆหายไปจากห้องเรียน

236. ถ้าคุณเป็น กน. คุณจะอยู่ห้องกน.มากกว่าอยู่ห้องเรียนและมันจะเป็นบ้านของคุณ

237. มักจะมีผู้ปองร้ายกับจักรยานของง่ามเสมอ

238. ถ้าคุณดำค้นสระบัวคุณอาจจะเจอจักรยานของง่าม

239.ข้อสอบพุทธที่เป็นข้อเขียนมักจะเอามาจากสิ่งที่น.ร.ไม่สนใจในหอประชุม

240. ละครพระพุทธคือช่วงเวลาดีที่สุดที่จะงีบโดยไม่โดนจับได้

241. เด็กเตรียมบ้า icq แต่ตอนนี้เริ่มมีกระแสฮิต msn ทั้งที่มันมีมาชาตินึงแล้ว

242. นร.เตรียมเข้ามาใหม่ๆอาจจะทักทายด้วยคำว่าคุณแต่หลังจากนั้นจะเป็นไอ้....

243. นร.เตรียมมักจะหารักต่างห้อง (สุดท้ายก็มาลงเอยในห้องเดียวกัน)

244. รับน้องทีไรต้องมีการว๊าก และตามด้วย Happy Birthday

245. มักจะมีการแย่งน้องกันเรื่อยๆเนื่องจากความไม่แน่นอนของการจัดตึกและยุบเข้าออกแผนกการเรียน

246. กีฬาตอ - ต.ท. ตอนแรกนักเรียนหญิงจะคาดหวังกับ ตท.ไว้สูง แต่มักจะผิดหวังกลับมา

247. คนที่เป็นเกย์พอเจอคนหล่อๆก็จะเหมาว่าเขาเป็นเกย์

248. ผู้ชายแท้ๆในสายศิลป์ (โดยเฉพาะรุ่น 63) หายาก

249. ทุกครั้งที่ปิ่นหทัยออกในบอร์ดจะเต็มไปด้วยพวกขี้แพ้ที่ไม่ได้เป็น Fossil แล้วพาล

250. คนมักชอบว่าปิ่นหทัยทำไม่ดี ทั้งๆที่ไม่รู้ว่ามันไม่ได้ทำง่ายๆ (เพื่อนตูทำนี่)

251. ชมรมวรรณศิลป์ ตอ. มีอีกชื่อว่า วรรณยิ่ง ตอ.

252. ถ้าอยากสบายให้เลือกชมรมที่ไม่อยากเลือก

253. ถ้าคิดว่าอ่านหนังสือไม่ทันสอบให้แกล้งป่วย แล้วจะมีเวลาอ่านมากกว่าคนอื่น 2 เท่า (แต่คุณอาจเจอ
ข้อสอบที่ยากกว่า)

254. น.ร.ม4 จะขยันสุดก็เมื่อสอบ F1 ครั้งแรกและคะแนนจะตกลงใน Sum

255. เทอม 2 จะไม่ค่อยมีอาจารย์ท่านใดสอนทันคาบ เหล่าอาจารย์จะแย่งคาบ Self และคาบ 9 กัน

256. อาจารย์ในเตรียม 50 % สอนพิเศษ

257. ใครที่หนีเข้าไปใน มศว. บ่อยๆ มักจะเจอง่ามดักรอ

258. จักรยานง่ามดูแล่นช้า แต่ถึงตัวนร. เร็วเหลือเชื่อ

259. น.ร.เตรียม 90 % ไม่รู้ความหมาย ของ AIC (เพิ่งรู้กันเพราะสมุด AIC)

260. กีฬาตอ. ตท. น.ร.หญิงมักจะสูญเสียอะไรบางอย่างไปและจะได้อะไรบางอย่างกลับมาแทน

261. ถ้าคุณมีเพื่อนเป็นกน เขามักจะเอาอะไรมาขายให้คุณเรื่อยๆ

262. พวกบัตรงานต่างๆ จะขายดีมากถ้า จัดตรงกับเวลาเรียน ]

263. ช่วงที่จะมีงานชมรมนิทรรศคุณควรหลบหนีหน้าคนรู้จักให้มากที่สุด ถ้าคุณไม่อยากหมดตัวเพราะบัตร
เล่นเกมส์ของชมรม

264. ถ้าไม่อยากทำงานชมรมให้อยู่ชมรมเลข เพราะมากที่สุดก้อเช็คชื่อ (เราไม่เคยไปชมรม)

265. ถ้าได้ไป AFS แล้วกลับมาเรียนเพื่อคุณจาหวังว่าคุณจาเก่ง Eng มากกว่าคนอื่นๆ

266. อ.ง่ามชอบตัดคะแนนเด็กที่ย้อมผม ทั้งๆที่ตัวเองก็ย้อมสีขาว

267. ค่ายผู้นำคือปาร์ตี้หัวหน้าต่างๆ อย่าหวังผลที่ตามมา

268. ถ้าพบกางเกงกีฬาที่ตัวสั้นมากๆตกอยู่ มันคือของ อ.ไพศาลชัวร์

269. อ.ไพศาลโด่งดังถึงญี่ปุ่น ขนาดได้ไปเล่นใน Battle Royale

270. อ.ประธานชมรมวรรณศิลป์ต.อ.มีอีกชื่อนึงว่า วิกตอเรีย (มาจากวิก-ตอแหล) 55+

271. อ.สมเจตน์คือมท.1 ของโรงเรียนเตรียม ชอบจัดระเบียบสังคมจริงๆ

272. ไม่มีใครในร.ร.เกลียดอาจารย์เตือนใจ เพราะเธอรอดตายจากบางระจัน 55+

273. เพศของนักเรียนศิลป์ จะมีตามเพศของภาษาที่เรียน (เช่น เยอรมันมี 3 เพศ)

274. ไม่ต้องตีตั๋วไปซาฮาร่า แค่นั่งสแตนด์เชียร์ ตอนกีฬาสีก้พอแล้ว

275. ใครรู้บ้าง ว่าห้องข้างบน 111 คือห้องทำข้อสอบ

276. เด็กเตรียมส่วนมากไม่รู้ว่าเสียงตามสายที่ฟังกันอยู่ทุกวันมาจากห้องไหนกันแน่

277. และก็ไม่รู้ด้วยว่าเสียง น.ร.ที่พูดอยู่ทุกวันคือครายกัน

278. อาจารย์ห้องปกครอง เมื่อมีอายุมากผมจะหายไปจากหัวมากตามอายุ

279. นร.ชายต.อ. จะไร้ค่ายิ่ง เมื่อยืนอยู่ในต.ท.

280. ไม่เกินเทอมนี้ ตู้ ATM เครื่องแรกในเตรียมจะโดนมิดีมิร้าย

281. นร.เตรียมรักโรงอาหารตึกหรั่งมาก ขนาดโต๊ะไม่มียังยอมนั่งพื้นจนตูดบิด

282. ถ้าพบกางเกงกีฬาที่ตัวสั้นมากๆ ตกอยู่ มันคือของ อ.ไพศาลชัวร์ (ซ้ำค่ะ)

283. อ.ไพศาลโด่งดังถึงญี่ปุ่น ขนาดได้ไปเล่นใน Battle Royale โดนใจสุดๆเลย ห้องอินเตอร์คอมอยู่
ข้างๆ ห้อง 111 ตึก 2 อ่า ส่วนข้างบน เป็นห้องทำข้อสอบอ่ะ สุดยอดปลอดภัย มีลูกกรงหลายชั้น แถมด้วยล่ามโซ่อีก ไม่ต้องห่วง ยังไงก็ไม่รั่วแน่ๆ

284. น.ร.หญิงมักจะถือกระเป๋าตังและโทรศัพท์ทั้งๆที่มีกระเป๋า กางเกงเหมือนนักเรียนชาย

285. บางคนไม่รู้ว่าตึก4 คือ ห้องสมุด

286. โล่ห์คะแนนดี เป็นที่หมายปองของทุกคน แม้ว่าจะเป็น วิชาพละ

287. ร้อง ปิ่นหทัย กันทุกวัน รู้กันไหมว่า มีมาตั้งแต่เมื่อไหร่ และนร.หมายเลข 00001เป็นคนแต่ง

288. ตึก1 2 3 ขึ้นทะเบียนกรมศิลปากร ห้ามมีการทุบ เปลี่ยนเป็นตึกสมัยใหม่

289. นร. กว่าครึ่งมีมือถือ

290. และมันก็โคดจำเป็นตอนกีฬาสี

291. อาจารย์แนะแนวจะคาดหวังให้นร.ฟังอินเตอร์คอม

292. เสียงอินเตอร์คอมตอนเช้าคือเสียงนกเสียงกา

293. เสียงออดตอนพักกับเลิกเรียนคือเสียงสวรรค์

294. oral paper หง่ะ บอก block ผิดมา 2 ครั้งรวดแล้ว อีตาฝรั่งงี่เง่า

295. เชื่อกันว่าจักรยานง่ามมีเกียร์ถอยหลัง

296. พี่นุ้ย นางสาวไทย เป็นเด็กเยอรมัน60

297. เชาวลิต ยงใจยุทธ เด็กเตรียมรุ่น10 298.
ตอน พานทองแท้ เรียนเตรียมมีครูสอนพิเศษ ตัวต่อตัวทุกวิชา

299. คนสมัครเตรียมจะเพิ่มขึ้นอีก10 เท่า ถ้าเข้าจุฬาได้เลย เหมือนสมัยก่อน

300. สถิติจำนวนโล่ห์คะแนนดี คือ 15อัน ตลอด 3 ปี

หมดแรงแล้วค่ะ ขอตัวไปนอนก่อน พรุ่งนี้ต้องตื่นตีห้า เพื่อไปผจญภัยที่อุ๊แลนด์อีกค่ะ บ๊ายบาย ^^

All about things in TRIAMUDOM[1]

All about things in TRIAMUDOM เป็นหนึ่งในเมกะโปรเจคของป้าค่ะ ที่จริงป้าคิดว่าจะเอาเรื่องนี้มาลงนานแล้วตั้งแต่เริ่มทำบล๊อกใหม่ๆ แต่ตอนนั้นยุ่งๆค่ะมีเรื่องเร่งด่วน(ตรงไหน)ให้ลงมากมาย แต่ตอนนี้เรามีเวลาว่างกันอย่างเต็มที่แล้วค่ะ บัดนี้ได้เวลาอันเป็นมงคลแล้ว ป้าขอเปิดโครงการ All about things in TRIAMUDOM ค่ะ เอ่อออ ป้าอยากขอแนะนำหน่อยค่ะหัวข้อเนี่ยไวยากรณ์มันแปลกๆรึปล่าวคะ คือป้าไปเอาของคนที่เขียนแล้วมาเลย ถ้าผิดประการใดบอกในเม้นท์ให้ด้วยค่ะ

ตอนป้าสอบติดเตรียมใหม่ๆนั้นค่อนข้างเห่อเตรียมฯพอดูค่ะ จึงเปิดอ่านข้อมูลต่างๆที่เกี่ยวข้อง แล้วป้าก็เริ่มเล่นบอร์ดเตรียมค่ะ มีอยู่กระทู้หนึ่งที่ป้าต้อง่ขอให้เครดิตไว้ในที่เลย เป็นกระทู้ที่สร้างโดยคุณ KECI ชื่อกระทู้ก็คือ All about things in triamudom น่าสนใจมากๆค่ะ ป้าเลยเซฟเก็บไว้อย่างแรง ที่จริงกระทู้นี้สร้างตั้งแต่สมัยเก่าแก่หลายปีมาแล้ว(คิดดูว่าเป็นสมัยที่ยังมีวิศวะฯ กับสถาปัตฯน่ะค่ะ) ทำให้ข้อมูลบางอย่างเราอาจจะไม่เคยพบเห็น แต่ก็น่าสนใจค่ะ มีทั้งหมดประมาณ 2000 ข้อได้ค่ะ เอาเป็นว่าป้าจะทยอยเอามาลงให้อ่านเดือนละครั้งสองครั้งแล้วกันค่ะ วันนี้เอาไปก่อน ใน()คือความคิดเห็นป้านะคะ ถ้าเกิดว่าข้อไหนใครสงสัยอะไรถามในเม้นท์ได้ค่ะ


...เริ่มกันเลย...


1. ห้ามคุยมือถือในห้องเรียน ยกเว้นมันอยู่ใต้โต๊ะ หลังห้อง หรือ มือถือเป็นของคุณครู

2. ถึงจะห้ามคุย แต่ก็ห้ามเล่นเกมงูไม่ได้ (ไม่เคยค่ะ)

3. สุขศึกษา ม.4 คือวิชาแห่งความสุข หรือ ทุกข์ ได้ทั้งคู่ อยู่ที่คนสอนห้องคุณคือใคร (อ.อนันต์ - -)

4. ถ้าคุณ ทุกข์ในวิชาสุขศึกษา คุณจะทุกข์มากขึ้น ถ้ามาสายทางหน้าร.ร. ประจำ

5. เลข 9 คือเลขที่ชาวต.อ.เกลียดสุดๆ เมื่อมันอยู่ข้างหลัง

6. เลข 9 คือเลขที่ชาวต.อ.ชอบสุดๆ เมื่อมันอยู่ข้างหน้า

7. เด็กเตรียมจะไม่ขโมยของในสหกรณ์เด็ดขาด

8. ยกเว้นจะไปเรียนรามฯหรือ เอแบ็คชัวร์ๆ

9. หอประชุมคือห้องนอนกลางวันชั้นหรู

10. ยกเว้นไม่ได้เรียนพุทธศาสนา หรือ กฏหมาย

11. ถึงแม้คุณจะไม่ได้ฟังเพื่อนแสดงธรรมแม้แต่ครั้งเดียว คุณก้ได้ 4 วิชานี้ได้ง่ายๆ

12. อ.วีระชัย ฯลฯ คือคนกล่อมนอนที่เยี่ยมที่สุด (ม่ายรุ้จัก)

13. เรามักจะพนมมือ ถึงแม้ว่าจะถึงเวลาแผ่เมตตาแล้ว

14. เรามักจะร้องเพลงเตรียมอุดมศึกษาไม่ได้ ทั้งๆที่เปิดทุกเช้าก่อนเข้าแถว

15. จักรยาน คือ พาหนะที่ทีคนพูดถึงบ่อยสุดในเว็บบอร์ด

16. เจ้าของจักรยาน คือ คนที่เจอบ่อยที่สุดเมื่อเพิ่งไปย้อมสีผมมาเมื่อวาน

17. โปเกมอน คือ เกมยอดฮิตของเด็กเตรียมในคาบคอมฯ (สมัยนั้น)

18. สาวๆอยากสวย ไปต้องขอพรอย่าให้อยู่ตึกหรั่งฯ

19. ตอนเข้ามาใหม่ๆคุณไม่รู้ใช่ไหมล่ะว่า aic คืออะไร ?

20. หนังสือปิ่นหทัย ไม่ได้มีแค่เฟรชชี่ทั้งเล่มน่ะ

21. คาบ 9 คือสวรรค์เด็กศิลป์ นรกเด็กวิทย์ (Robotics)

22. เสียงตามสายตอนเช้า เปิดแค่เพลงช้าได้เท่านั้น

23. ในวันหยุด ชุดสุดเก่งเท่านั้นที่คุณจะแต่งมาพบเพื่อนที่ร.ร.

24. จากตึก 1 ไปตึกหรั่ง จะไกลมากในสัปดาห์แรกของการเป็นนร.เตรียม

25. จากตึก 1 ไปตึกหรั่ง จะใกล้มากในสัปดาห์แรกของเทอมสอง มอ4

26. ตอนบ่ายของวันสุดท้ายในการสอบ แกรนด์อีจีวี เป็นของเด็กเตรียม

27. สยามคือถิ่นเด็กเตรียม ยกเว้นวันเสาร์-อาทิตย์ และ ปิดเทอม

28. เด็กที่มาเรียนเตรียมไม่ได้ลง bts ที่สยามเสมอไป

29. ไอติมคุณลุง คือของหวานที่พวกเรานิยมมากที่สุด(เดี๋ยวนี้ไม่มีแล้ว - -)

30. นร.เตรียมหลายคนยังไม่รู้เลยว่าเสาธงอยู่ที่ไหน เพราะมันสูงมาก (ตกลงอยุ่ไหนเนี่ยป้ายังไม่เคยเห็นเลย)

31. เว็บร.ร.จะอัพเดทปีละครั้ง ตอนเดือนมีนา-เมษา

32. self-study คือคาบฝีกการพูด-ฟัง

33. self-study คือคาบศึกษานอกสถานที่ถ้ามันอยู่คาบสุดท้ายของวัน

34. เด็กนร.ที่มาสายแต่ละวัน คิดเป็นนักเรียนมากกว่า 3 ห้องเลยทีเดียว

35. คุณจะเข้าห้องสมุดเฉลี่ยไม่เกิน 1 ครั้งต่อเดือน

36. คุณไม่รู้ใช่ไหมล่ะ ว่าตึก4 คือตีกไหน ?

37. อยากให้ของหาย เอาไปวางที่ลามจามจุรี

38. อ.ยงยุทธ และ อ.ไพศาล คืออาจารย์ที่คุณจะรู้จัก ถึงแม้ว่าจะไม่เคยเรียนด้วย

39. ราชเทวี คือเขตที่เพื่อนของคุณอาศัยอยู่มากที่สุด

40. ดันกิ้ง โดนัท สยาม สามารถเป็นที่นัดพบได้ดี เพียงแค่สั่งน้ำมาแก้วเดียว

41. เพื่อนครึ่งห้องของคุณ ไปกลับ ร.ร. โดย bts

42. น้ำพุ หน้าหอประชุม คือสถานที่ ที่ตอแหลที่สุดในร.ร. (55+)

43. อยากได้ของอะไรมาทำงาน โปรดไปร้าน จี-ฉ่อย สามย่าน

44. เด็กเตรียมไปสามย่าน มักจะลอดอุโมงค์ มากกว่า ขึ้นสะพานลอย

45. โซ่ห้ามข้าม สนามเดินลัดได้ ?

46. อยู่เตรียมต้องเคยกินเจเล่ (งง ค่ะ)

47. ในห้องคุณมีนักเรียนมาจากทุกภาคของประเทศไทย

48. ร้านที่นร.เตรียมอยากให้มีเพิ่มขึ้นคือร้านถ่ายเอกสาร

49. ดังนั้น จึงมักไปมศว. บ้านข้างๆ ทั้งๆที่ต้องห้ามในคาบเรียน

50. ห้องพยาบาล จะไม่มีเตียงว่างเลย หลังจากสอบ summative เสร็จ

51. เจ๊กระป๋องเป็นร้านที่ขูดเลือดที่สุด

52. ร้านถ่ายเอกสารที่ตึก 55 เป็นร้านที่พร้อนที่สุด

53. แล้วมันก็เป็นร้านที่คนใช้เยอะที่สุด และช้าที่สุด(เคยข้ามวันเหอๆ)

54. เด็กต.อ.ทุกคนที่เข้ามาจะต้องรู้จักคำว่าง่าม

55. เด็กต.อ.รุ่นเก่าๆ จะได้เห็นภาพความสามัคคี(โคตรเลย)ของวิดวะ กับสถาบัด รุ่นนี้อาจจะไม่ได้เห็น

56. วิดคอม เป็นสายที่ชาวต.อ.ยกไว้ที่ที่สูงสุด(เค้าสูงสุดแล้ว เหอๆ)

57. สวรรค์ของเด็กต.อ.คือตอนที่ผอ.อัศวินอยู่ ศิลป์เลิก3โมง

58. นรกของเด็กต.อ.ก็คือการมาของผอ.พรรณี ที่เลิกช้ากว่าเดิม เด็กสอบ ไม่มีการรับสำรอง และทำลายสายต่างๆไป

59. ตึกนรกที่เด็กต.อ.ต้องการเลี่ยงมากที่สุดคือ ตึกหรั่งฯ(ตึกกูหนิหว่า)

60. สิ่งที่เด็กต.อ.ต้องระวังคือ การไปกินข้าวที่อักษร(ประสบการณ์ตรง โดนกันเป็น100)

61. น้ำพุหน้าโรงอาหารใหญ่คือสิ่งที่ควรอนุรักษ์ เปิดไม่ได้นอกจากรร.จะมีงาน(มันเปลืองไป)

62. รถของอาจารย์ในโรงเรียน จะมีตั้งแต่รุ่นที่แพงและทันสมัยที่สุด ไปจนรุ่นตั้งแต่สมัยคุณ ปู่คุณ ทวด แม้เงินเดือนจะไม่ต่างกันมากก้อตาม

63. ตอนที่กำลังทำข้อสอบ oral paper มักจะมีเสียงมอเตอร์ไซค์วิ่ง หรือ สุนัข เห่า เสมอ

64. ผู้หญิงส่วนใหญ่ใน รร.มักจะมีกล้าม ขึ้นที่ขา

65. ราคาผ้าตัดกระโปรงมันแพง เลลยต้องใส่สั้นเหนือเข่า

66. โทรหากัน แม้จะอยู่ ที่ตึก หรือ บริเวณใกล้เคียงกัน

67. หลังสอบเสร็จ สยามจะกลายเป็น โรงอาหารของเด็กเตรียมไปโดยปริยาย

68. คนที่เคยเรียบร้อย ก่อนเข้าเตรียม หลังเข้าเตรียมแล้ว จะเปลี่ยนเป็นคนละคน (เหมือนกู)

69. ไม่มีไครู้ว่า ทำไมผู้ชาย ต้องติดพระเกี้ยวสีทองที่ ด้านขวา แล้วทำไมผู้หญิงต้องติดพระเกี้ยวสีเงินที่ด้านซ้าย

70. หากท่านมีเบอร์ icq ของเด็กเตรียม เมื่อท่านเล่น icq ก่อนสอบ จะเจอคนออนไลน์ เพียงไม่กี่คน แต่หลังจากสอบเสร็จแล้ว ในลิสต์ จะออนไลน์ เยอะมาก

71. เดินผ่านตึก 9 จะได้กลิ่นน้ำอบไทยโบราณ นั่นแหละคือกลิ่นกายของเจ๊กระป๋อง

72. สนามเทนนิสมีเพียง 2 คอร์ต แต่แข่งได้พร้อมกันเป็น 10 ๆ แมตช์ ยิ่งใหญ่กว่าสนามที่ใช้ในแกรนแสลมอีก

73. นักเรียนตึก 55 ปี หลายคนไม่เคยเห็นประตูหน้าโรงเรียน

74. และยังไม่ค่อยรู้จักอะไรที่อยู่เกินสนามบอลออกไป

75. เวลาครูถามนักเรียนตึก 55 ปี ว่าเคยได้ยินเสียง กุกกัก ในลิฟท์มั้ย มักจะตอบว่าเคย ทั้งๆ ที่บอกว่าไม่เคยขึ้นลิฟท์

76. นักเรียนเตรียมรุ่นก่อน จะไม่รู้ว่า ตึก55ปี มีห้องเรียนชั้น 4 ด้วย

77. นอกจากง่ามและอ.ไพศาล นร.ต.อ.ก้อไม่มีใครไม่เคยได้ยินชื่ออ.วัลลภ(ลอยด์)และอ.ผุดพรรณ

78. วันสอบวันสุดท้ายเทอมสองของมอหก จะมีพวก.....บางคนรวมตัวกันเพื่อไปกระโดดสระบัวทุกปี ทั้งๆที่สระบัวออกจะโสปานนั้น

79. โรงอาหารตึก 55 ปี เป็นโรงอาหารที่ห่วยที่สุดใน โรงเรียน

80. กีฬาสี คือ สงคราม ของเด็กเตรียม

81. เด็กตึก 55 ปี ใครซอยผมจะโดนป้าแก่ จัดการทันที

82. ร้านขายก๋วยเตี๋ยวสุโขทัยที่โรงอาหารใหญ่ คนเยอะโคตรๆ

83. ห้องน้ำตึก ศิลป์ สะอาดมากๆๆๆๆๆ ( ประชด )

84. ตอนเช้า ใครมารถไฟฟ้า จะมีเด็กเตรียม จุกอยู่บริเวณตู้แรกมากเป็นพิเศษ

85. อย่าคิดว่า คุณคือเด็กเตรียมคนเดียวที่เรียน พิเศษ อยู่ในสถาบันนั้นแม้มันจะเพิ่งปรากฎ บนแผนที่ประเทศไทย

86. กลัวสนามบอลเก่า เลยเปิดให้ใช้บ้าง ไม่ใช้บ้าง (แต่ใช้จอดรถได้)

87. ประตูเข้าสนามบอลเป็นทางเชื่อมนรกจะเปิดพร้อมกันทุกประตูไม่ได้

88. พละเรียนสบายสุดๆเหมือนไม่มีอาจารย์มาสอนมาสนใจถ้าคุณเรียนกับ"หม่ำ" และคุณเป็นผู้ชาย (ขอย้ำว่าต้องเป็นผู้ชาย)

89. วิชาใหนที่คิดว่าทำคะแนนดีแล้ว ปรากฏว่าเป็นคะแนนต่ำสุดของห้อง king com(ทั้งๆที่เราก็อยู่สายเดียวกับมัน)

90. เหยียบส้นเข้าสหกรณ์ที่ไร เจอสมพงษ์ทุกที

91. ไฟสนามเทนนิสมีไว้บูชา ห้ามเปิดนอกจากอ.ไพศาลจะมาตี

92. สนามบาสที่สภาพดีสุดคือในโรงยิม แต่ก็นั่นแหละ มีไว้ตีแบดกะซ้อมบาสรร.

93. นร.เตรียมเข้าไปในที่มศว.ไม่ได้ แต่นร.มศว.เห็นมานั่งกินข้าวอยู่โรงอาหารตึกหรั่งทุกวัน

94. โรงอาหารตึกแปดที่เรียกกัน จริงแล้วชื่อโรงอาหารหรั่งนะ (แหงนขึ้นไปดูแถวร้านขายน้ำมันเขียนไว้) 95. แล้วที่บนเวทีก็(เคย)เป็นที่นั่งของถาปัต(รู้สึกยกโต๊ะลงมาหมดแล้ว) ส่วนหลังโรงอาหารนั่นเป็นของวิดวะ คนที่เข้ามานั่งจะรู้สึกกดดันมาก...

96. นร.เตรียมรักการวิ่ง -ม4 นร.ชายวิ่งเตรียมสมัคร รด.

97. -ม.5 วิ่งหนีง่าม

98. -ม.6 เทอม1วิ่งเก็บรอบ

99. -ม.6 (อีกแหละ) วิ่งออกนอกรั้ว รร. ไม่แปลกที่จะเห็น นร.ญ. กล้ามขาแข็งแรง

100. ถ้ามาหลัง7โมงในวันที่ไพศาลเปนเวรหน้าประตูและไม่ได้หิ้วกระเป๋ามา ให้อ้อมไปเข้าทางอักษร

101. ถ้าออกมาเดินเล่นข้างนอกระหว่างคาบเรียน ควรพกชีทมาแผ่น2แผ่นและทำทีว่ามาซีร็อกซ์และกำลังจะกลับห้อง

102. หลายคนตกใจนิดหน่อยที่เห็นเต่าทั้งๆที่รู้ว่าตำนานนั้นมันบ๊องชัดๆ

103. ความพยายามจัดที่นั่งในห้องประชุมจะล้มเหลวที่สุดตอน ม6

104. ในเวลาเรียนถ้าออกมาเดินเล่นจะพบเพื่อนหน้าเดิมๆเสมอ

105. การกินขนมในห้องไม่ใช่เรื่องแปลก

106. ข้อห้ามเรื่องซอยผมเปนเรื่องที่...ฮา

107. คนนอกมักเข้าใจผิดว่า เด็กเตรียมหน้าตาดี

108. และเรียบร้อย พูดจาเพราะ ตั้งใจเรียน

109. กล้าบอกไหมว่าคุณไม่เคยโดดเรียน

110. กีฬาสียิ่งใหญ่พอๆกับการent

111. ราคาชุดหลีดทุกสีรวมกันสามารdownบ้านได้

112. อีกไม่กี่ปี เตรียมจะเปลี่ยนชื่อเป็นโรงเรียนสตรีเตรียมอุดมศึกษา(ผู้ชายน้อยจิงๆ)

113. ก่อนถ่ายรูปทุกครั้ง ผู้หญิงต้องโบ๊ะก่อน

114. freshyไม่จำเป็นต้องหน้าตาดีที่สุด

115. วารสารเตรียมไม่สวย

116. ง่ามเป็นครูที่ดังที่สุด

117. ข้อสอบengของอ.sarah(สาริน)ยากมาก

118. เสียงกรี๊ดกร๊าดวีดวิ้วจะดังขึ้นทุกครั้งเมื่อไฟบนหอประชุมถูกดับลง

119. ไม่มีคาบพระพุทธคาบไหนที่อาจารย์ไม่เคยไม่บ่น

120. หมาในโรงเรียนทุกตัวกินอาหารดีพอๆกับนักเรียน

121. ถ้าหมาหายไปแปลว่าโดนงูเหลือมกิน

122. อาจารย์ฝึกสอนมักจะเก๊ก (ยกเว้น อ.วันชัย)

123. ร้านก๋วยเตี๋ยวสุโขทัยเป็นร้านที่แถวยาวที่สุด

124. ทุกคนเป็นน้องของคุณป้าร้านน้ำฝั่งซ้ายโรงอาหารใหญ่ "คุณน้องขา รับน้ำอะไรดีคะ"

125. โครงงานสุขศึกษาเป็นดครงงานที่หนวกหูที่สุด

126. กระเป๋านักเรียนใบเดียวไม่พอใส่ของสำหรับนักเรียนหญิง เลยต้องมีกระเป๋าอีกใบเสมอ

127. กระเป๋านักเรียนไม่มีหนังสือเลย ไปอยู่ในเก๊ะหมด

128. ห้องน้ำใหม่ๆของโรงเรียน:ห้องน้ำผู้ชายเป็นสีฟ้า ห้องน้ำผู้หญิงเป็นสีชมพู

129. มอหก ไม่มีห้องไหนวันไหนเลยที่มีคนมาครบ

130. ตอนใกล้เอนท์ นักเรียน ม.6 จะไปสุมหัวกันในหอกลาง จุฬาฯ แต่น้อยคนที่จะได้อ่านหนังสือจริงจัง

131. บุคคลที่มักถูกคนกล่าวถึงในเวบบอร์ด และมีรูปลงมากที่สุดคือพี่ลิซ่า ในนึงหน้าอาจมีถึง2-3กระทู้เลยทีเดียว

132. รู้สึกตัวว่าตัวเองมีสำเนียงอังกฤษที่ระรื่นหูเมื่อได้เรียนอังกฤษกับอาจารย์สมสุด

133. เมื่อไม่นานมานี้มาทันร้องเพลงชาติ ไม่ได้หมายความว่าคุณจะมาทันอินเตอร์คอมเสมอไป

134. ช่วงใกล้สอบเข้าเตรียมเวบบอร์ดแห่งนี้จะเต็มไปด้วยเด็กเอ๊าะเอ๊าะ

135. ขนมตามตึกเวลาพักมีแรงสูบเงินในกระเป๋าเรามากกว่าที่seven-eleven ในปริมาณที่เท่าเท่ากัน

136. สาวเตรียมชอบผู้ชายกางเกงสีน้ำเงินมาเป็นอันดับ1

137. หลังจากสอบเสร็จ ตามโรงหนังบางโรงจะมีแต่เด็กเตรียมเข้าไปดู

138. นร.ตึกหรั่งหรือตึก55ปีบางคนไม่เคยเดินไปศาลาปิ่นหรือตึกศิลป์ถ้าไม่ใช่วันหยุดหรือมาทำงาน

139. สุนัขในโรงเรียนยังรู้จักร้องเเพลงชาติตอน8โมงดังกว่านักเรียนร้อง

140. งานพรอมโรงเรียนเปรียบได้กับงานราตรีสโมสรขนาดย่อม

141. รุ่นพี่ที่จะไปรับน้องชุดที่ฮิตสุดต้อง...เสื้อยืด เกงเล

142. ถ้ามีการรับน้อง บนหน้าของรุ่นน้องต้องมีแป้งโปะๆๆๆ อยู่จนแทบจำหน้ากันไม่ได้

143. ต้องมีเด็ก ตท. มาป้วนเปี้ยนแถวโรงเรียนทั้งๆ ที่งานจบไปนานแล้ว

144. หายากมากที่จะมีวันที่ นร. ม.6 จะมาพร้อมหน้าพร้อมตากันทั้งห้อง

145. ผู้ชายหน้าตาดี มักจะโดนกล่าวหา ว่า หยิ่ง หรือเป็นเกย์

146. นักเรียนกว่า 50 % ผู้ปกครองขับเบนซ์

147. fossilส่วนใหญ่รู้จักเป็นการส่วนตัวกับคนทำ

148. หาเด็กเตรียมที่ไม่เคยเรียนพิเศษเลย ยากกว่าการจับลูกเหลิม

149. ต้นจามจุรี สัญลักษณ์ของโรงเรียน แต่ทั้งโรงเรียนมีต้นเดียวที่ลานจาม

150. ตึก55เคยมีmacหรือร้านแบบfood centerมาขาย

วันเวลาผ่านไปรวดเร็วจริงๆค่ะ เรื่องราวต่างๆในเตรียมฯมีมากมายเกินกว่าจะเขียนออกมาได้ ยังไม่ทันได้รู้ตัวเท่าไร ม.4 ก็ผ่านไปแล้ว ไวจริงๆค่ะ เพิ่งเข้าใจคำพูดที่พี่ๆเคยบอกไว้ว่า "สามปีในเตรียมฯมันไวนะน้อง ใช้ชีวิตให้คุ้มค่า" ไม่เป็นไรค่ะยังเหลืออีกตั้งสองปี สู้ต่อไป(คนสวย 55+)

Dream World ~~กับสาวเสื้อชมพู~~สถานการณ์เลวร้ายของอีฟ

ป้าเชื่อว่าหลายๆคน คงมีสถานที่ที่ใฝ่ฝันอยากจะไป อยากจะไปสัมผัสกันซักครั้ง โดยการไปครั้งนั้นคงไปกับเพื่อน หรือครอบครัว ป้าเคยคิดอย่างนั้นค่ะในตอนเด็ก(ตอนนี้แก่แล้ว) หนึ่งในสถานที่ที่ป้าใฝ่ฝันจะไปนั้นคือ Dream World ค่ะ ตอนเด็กๆที่ไปมีความรู้สึกว่าทุกอย่างมันช่างใหญ่โต และสวยงาม ในที่สุดป้าก็มีโอกาสได้ไปเยือนดรีมเวิร์ลอีกครั้งค่ะ ก็ไปกับหลานๆหลังจากสอบเสร็จนั่นแหละค่ะ ป้าขอบอกความรู้สึกเลยว่า ก็สนุกสนานดีค่ะ ในแง่ว่าไปกับหลานๆหลายคน แต่ความรู้สึกมันเปลี่ยนไปค่ะ มีความรู้สึกว่าความยิ่งใหญ่ของดรีมเวิร์ลมันลดลง(คงเพราะป้าตัวใหญ่ขึ้น 55+) เล่นเครื่องเล่นที่หวาดเสียว(ไวกิ้งสอง เฮอริเคนสอง)ก็ไม่ตื่นเต้นอย่างที่เคย แต่มีความรู้สึกนึงที่เพิ่มขึ้นมา คือ ความเหนื่อยค่ะ หลังจากเล่นจนหนำใจ(ในระดับหนึ่ง)ก็เหนื่อยมาก ต้องเข้าไปนอนบนเก้าอี้ในบ้านยักษ์ค่ะ โอ๊ยยยย พล่ามมามากมาย มีหลายๆคนรีเควสรูปที่ไปมา ป้าขอบอกว่ารูปป้านั้นมีนิดเดียวค่ะ เนื่องจาก---แบตมือถือหมด เหอๆๆ ไม่เป็นไรค่ะ หลานนิวรีเควสมาบ่อยมากว่าอยากเห็นรูป เลยจัดให้ค่ะ เรามีไกด์แนะนำค่ะ สาวเสื้อชมพูนั่นเอง เหอๆๆๆ



...

.....

.......

...........หลังจากเดินทางมากว่า สามวันสองคืน - - ในที่สุดเราก็ถึง.......

ยินดีต้อนรับเข้าสู่ดรีมเวิร์ล by หลานนุ่นค่ะ

......

แต่เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น.....

.......

เรามาถึงดรีมเวิร์ลตอน 9.00 น.

......แต่

........

ดรีมเวิร์ลเปิด 10.00 น.ค่ะ ภูมิใจมั้ยคะ มาถึงก่อนเวลาชั่วโมงนึง - -*

.........

ไม่เป็นไรค่ะ

.........

เรามีกิจกรรมยามว่าง

..................................ก็ ถ่ายรูปคนสวยไงค่ะ โฮะๆๆๆๆๆ..........................

ถ่ายรูปแบบวงศ์ตระกูล(ผู้ดี)ค่ะ ที่นั่งอยู่คนใช้ค่ะ

(จากซ้ายไปขวา-อีฟญ.,อีฟช.,อู๊ดน้อย,เอิร์ธ,(ล่าง)นุ่น---สำหรับคนภายนอกค่ะ)

ถ่ายกันเข้าไป ไม่หยุดยั้ง

.......ถ่ายไปถ่ายมา........

เริ่มหิวแล้วค่ะ

........แต่

............งบน้อยค่ะ ค่าเข้าดรีมเวิร์ลตั้ง 395.........

วิธีแก้ความหัวโดยหลานนุ่น ช่างมีความพยายามจริงๆค่ะ ^^

ในที่สุด............

คนที่เรา(และหลานนิว)รอคอย ก็มาถึงค่ะ

.............สาวเสื้อชมพูนั่นเอง ชีมาเป็นไกด์ให้ค่ะ 55+.................

(สมใจอยากแน่หลานนิว)

เดินเข้าไปในดรีมเวิร์ล เจอคุณลุงเจ้าเก่าค่ะ(ไม่เปลี่ยนแปลงตั้งแต่เด็กจนโต)

สาวเสื้อชมพูขอซบหน่อยค่ะ

หลานนิวใจเย็นไว้นะคะ (แค่เพื่อนค่ะพ่อ...ไว้พ่อเผลอแล้วเจอกัน)



แล้วเราก็เข้ามาถึงสวนสี่ทวีปค่ะ(ตอนนี้แบตเหลือสองขีด - -)

โซนแรก ป่าฝนเอเชีย

เธอพยายามจะตบหัวนกค่ะ


บุกป่าฝ่าดงค่ะ (ยังคงมีสาวเสื้อชมพูให้...ชื่นใจ)

เกิดอุบัติเหตุไม่คาดฝันค่ะ(ภาพล่าง)

แม้เธอ(สาวเสื้อชมพู)จะตัวเล็ก แต่ก็พยายามต่อไปค่ะ(ดีใจที่เอาชีวิตรอดมาได้)


......และแล้วเราก็มาถึง.......
โซนที่สอง

บรรยากาศโรแมนติกมากๆค่ะ

อิงแอบกันบนรถจักรยาน.....


แล้วเราก็เจอคนจัดสวนของที่นี่ค่ะ

สาวเสื้อชมพู(อีกแล้ว)



นอกจากสวนแล้วยังมีบ้านหลังเล็กๆน่ารักด้วยค่ะ

ชื่นชมกับดอกไม้หน้าบ้าน

จิบกาแฟ อ่านหนังสือพิมพ์ เชิ่ด(คนขวา)ท่ามกลางบรรยากาศของยุโรป

รูปนี้มีชัตเตอร์กดติดวิญญาณค่ะ (กางเกงชมพู)

เสื้อชมพู(อีกแล้ว).....หมาตัวใหญ่กว่าคนค่ะ ประหลาดจริงๆ

พาหมา(สุนัข)ไปเดินเล่นค่ะ ไปเอาตะกร้ามาจากไหนเนี่ย - -*

รูปนี้แนะนำให้ ... เซฟเลยค่ะ 55+

สาวเสื้อชมพูยืนรับลมบนภูเขาที่สวิส

โซนที่สาม ทะเลทรายเม็กซิโก(มีรูปเดียวค่ะ ร้อนมาก)

ความพยายามของสาวเสื้อชมพู(อีกแล้ว)



โซนที่สี่ ฟาร์มออสเตรเลียค่ะ

ไม่แน่ใจว่าหลานนุ่นจับนมหรืออะไร ดูหน้าหลานเอิร์ธซิคะ----วัวจริงหรือวัวปลอม

สาวเสื้อชมพู(อีกแล้ว)......ดิชั้นรักสัตว์ค่ะ

เจอคนงานในสวนอีกแล้วค่ะ

ความหิวไม่เข้าใครออกใครค่ะ ไม่เว้นแม้กระทั่งข้าวโพดปลอม

ขอบอกว่าหมีโคอล่าตัวใหญ่มาก (น่ากลัวจริงๆ ดูตามันซิคะ)

หอมกระเทียม(ค่อนข้างสื่อ ดูคนซ้ายสิคะ สีม่วง)

สาวเสื้อชมพูถูกใครกอดก็ไม่รู้

และแล้ว............มือถือป้าก็แบตหมดค่ะ แป่วววววว เศร้าเลยค่ะ เอาเป็นว่าป้าเล่าเหตุการณ์ย่อๆให้ฟังแล้วกัน แล้วพวกเราก็เดินกันเข้าไป เจอกับอย่างแรกรถไฟอะไรซักอย่างค่ะ ขอบอกว่า ไม่น่ากลัวเลย แต่พวกเราก็ทำให้มันน่ากลัวได้ - -* เรากรี๊ดสร้างฟิวกันค่ะ พยายามสร้างอารมณ์ร่วมกันอย่างเต็มที่รถไฟยังไม่เริ่มออกเลยค่ะ กรี๊ดกันแล้ว ...........

พอเดินลึกเข้ามาอีกหน่อย เราก็เจอกับ เฮอริเคนค่ะ ว้าวววววววว ใฝ่ฝันอยากนั่งมานานแล้ว ก็สมในอยากค่ะ ตอนมันตีลังกาแล้วก็เด้งไปเด้งมานี่แบบ แอบสะใจค่ะ พอเล่นเฮอริเคนเสร็จ หนึ่งในกลุ่มของเราก็เกิดอาการ "วิงวิง (เธอจะรักกันจริงรึป่าว :Love Love:)" ผู้โชคดีคนนั้นคือหลานอีฟชายค่ะ เหอๆๆ เธออาการแย่ลงอย่างรวดเร็วและเห็นได้ชัดค่ะ หน้าซีด ปากสั่น แต่ทางเดินอาหารก็ยังไม่ยอม อินเพอริสตัลซิส(ไปเปิดชีวะอ่านค่ะ) อยู่ดี เราก็ยังเล่นต่อไปค่ะ แม้ร่างกายจะไม่อำนวยก็ตาม

เราก็ไปเล่นอีกหลายอย่างค่ะ ซูเปอร์สแปรซ--ที่หลานอีฟอยากให้เล่นมาก เพราะคิดว่าถ้าเปียกน้ำแล้วจะหายอาการ .วิงวิง. ค่ะ แล้วเราก็ไปเล่นเครื่องเล่นใหม่ค่ะ สไกด์โคสเตอร์ หลานอีฟและอู๊ดน้อยขอพาสค่ะ เลยเหลือเพียงป้า หลานนุ่น และสาวเสื้อชมพูกันค่ะ เหอๆๆๆ ดูภายนอกสไกด์โคสเตอร์เหมือนจะน่ากลัวนะคะ แต่พอเล่นจริงก็งั้นๆและค่ะ แต่ว่าป้านั่งเดี่ยวค่ะ(นุ่น กับเนิร์สนั่งด้วยกัน มันเป็นที่นั่งคู่ค่ะ)หน้าสุดเลยด้วย แล้วอยู่ดีๆ สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นกับป้าค่ะ มีผู้ชายคนนึงมานั่งด้วย โอ๊ยยยยยยยยยย หล่อมากๆ(อีฟบอกว่าเป็นเด็กเตรียมฯด้วย อร้ายยยยยย) ตอนเล่นป้าก็พยายามเงียบให้เรียบร้อยที่สุด แต่มันก็มีหลุดกรี๊ดมานิดหน่อยค่ะ เหอๆๆๆ ช่างมันเถอะค่ะ(ก็แค่ผู้ชาย 55+)

จากนั้นอาการหลานอีฟก็แย่อย่างรวดเร็ว เราไปเล่นล่องแก่งกัน เธอก็พยายามอ้วกอยู่ที่ถังขยะ เราเลยแนะนำว่าไปเล่นไวกิ้งกัน เสร็จแล้วจะได้อ้วกจะได้โล่งไปเลย เราก็เล่นไวกิ้งกันค่ะ โดยหลานอีฟ อู๊ด นุ่นนั่งด้วยกันตรงกลางๆ ส่วนป้าและหลานเนิร์สนั่งที่หัวค่ะ(ความสะใจส่วนตัว) ตอนเล่นไปได้ซักครึ่งทางเห็นหลานอีฟซบไหล่อู๊ดค่ะ แล้วคนบริเวณรอบก็ทำท่าแปลกๆค่ะ ป้าเลยรู้สึกสังหรณ์ในอย่างบอกไม่ถูก พอเล่นเสร็จแล้วหลานนุ่นหันหน้ามาทำภาษาใบ้บอกว่า "อีฟอ้วกแล้ว" โว้ววววววววว ป้ากับหลานเนิร์สรีบไปดู สภาพที่เห็นคือ อ้วกเต็มไวกิ้งค่ะ เต็มตัวอีฟ และเปื้อนกางเกงหลานอู๊ดนิดหน่อย ทุกคนมองมาที่กลุ่มเราค่ะช่างเป็นสถานการณ์ที่เลวร้ายจริงๆ เราพยุงหลานอีฟออกมา เห็นก็อกน้ำกับสายยางอยู่ รีบฉีดล้างอย่างไวค่ะ ป้ากับหลานอู๊ดได้กลิ่นอ้วก เริ่มรู้สึกอยากอ้วกตามค่ะ สรุปได้ว่าไปดรีมเวิร์ลครั้งนี้....หลานอีฟคุ้มสุดค่ะ ได้อ้วกบนไวกิ้ง(ไม่มีใครเค้าทำกัน)....

หลังจากเล่นเครื่องเล่นหลายๆอย่าง ก็ได้เวลาสมควรที่จะกลับบ้านแล้ว ป้าลองเปิดมือถือค่ะ....มันเปิดได้อีกครั้งเลยมีรูปตอนจะกลับบ้านมาให้ดูนิดหน่อยค่ะ

สาวเสื้อชมพู กำลังจะเป็นลมด้วยความเหนื่อยค่ะ หลังจากไวกิ้งสองรอบ เฮอริเคนสองรอบติดต่อกัน

สาวนุ่นเศร้าใจ ทำไม ไม่มีใครมานั่งข้างเราบ้าง

ไปดรีมเวิร์ลคราวนี้ ได้ความสนุกสนานและความทรงจำที่ดีเพิ่มมาอีกหนึ่งเรื่อง แต่ที่แน่ๆป้าจะไม่อ้วกบนไวกิ้งอย่างเด็ดขาดค่ะ แนะนำว่าใครอยากดูรูปที่มีเนื้อหาสาระและครบถ้วน ให้ขออู๊ดน้อยค่ะ