วันนี้ป้าเกิดครึ้มอกครึ้มใจอย่างไรบอกไม่ถูกค่ะ อย่างแรกช่วงนี้ป้าไม่ค่อยสบาย เดี๋ยวเป็นไข้ ปวดหัวร้อนหนาวมากมายค่ะ อย่างว่าล่ะค่ะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย(หวังว่าป้าจะสวยพอกับต่าย seasons change) อย่างที่สองค่ะวันนี้ป้าซ่าส์ไปหน่อยทั้งๆที่ไข้ขึ้น แต่ดันไปเล่นแบต(มินตัน)กับหลานๆค่ะ กลับมาบ้านไข้จับอย่างแรง แล้วเรื่องที่ป้าไม่สบายเนี่ยเกี่ยวกับเรื่องผีตรงไหนเนี่ย ป้าขอบอกว่าเกี่ยวอย่างแน่นอนค่ะ วันนี้ป้าได้พบเจอกับผีถึงสองครั้งในวันเดียวกัน(นำเสนอเรื่องสองค่ะ) ก็เพราะว่าป้าไม่สบาย(แล้วซ่าส์)เนี่ยแหละค่ะ เป็นเรื่องที่น่ากลัวชวนให้ขนพองสยองเกล้าอย่างแรง(ระวังนอนไม่หลับนะคะ) ป้าอยากให้หลานๆติดตามค่ะ
------> เรื่องมีอยู่ว่า...........
เรื่องแรกเป็นเรื่องชิลด์ ชิลด์ค่ะ ถ้าใครแน่จริงต้องอ่านให้ถึงเรื่องที่สองค่ะ
เรื่องแรกเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นขณะที่ป้ามาถึงสถานศึกษาในตอนเช้าค่ะ(ป้าไม่อยากบอกค่ะ เพราะแก่ขนาดนี้แล้วยังต้องเรียนอยู่) ป้าทานอาหารเช้า(หมูทอดกับผัดผัก)และน้ำเปล่าเรียบร้อย เดินขึ้นห้องมาอย่างสบายใจ พบหลานๆมากหน้าหลายตาพากันทักทายป้า(สวัสดีค่ะ ช่วงนี้ดูผอมลงนะคะป้า ^ ^) มีหลานอยู่คนนึงเธอชื่อหลานกุ๊กค่ะ เธอได้นำไม้แบต(มินตัน)มาด้วย----ป้าก็สนใจสิคะ ขอตามลงไปเล่นด้วย ขณะเดินลงไปนั้น บันไดมีป้าอยู่คนเดียวค่ะ....บรรยากาศที่มืดครึ้ม คล้ายฝนใกล้ตก....ไฟนีออนตรงบันไดกระพริบๆ...พร้อมกับเสียงลมโหยหวนหวีดหวิวชวนให้ใจสยิว 55+ ลองนึกภาพตามสิคะ น่ากลัวมากมาย
....ป้าค่อยๆเดินบันไดช้าๆ ....เดินลงทีละขั้น....ทีละขั้น .....ทีละขั้น .........
ขณะเดินลงไปนั้นป้าได้ยินเสียงเท้าของป้าเองกระทบกับพื้นค่ะ เสียงดังตุ๊บๆ ตุ๊บๆ ตุ๊บๆ(ตุ๊บสองครั้งเพราะป้ามีขาสองข้างค่ะ - -) ตุ๊บๆ .....ตุ๊บๆ ป๊อกๆ ...ตุ๊บๆ ป๊อกๆ ------อ้าวตายห่า(ขอโทษค่ะไม่สุภาพ)--ป้ามีสองขาก็มีเสียงแค่ตุ๊บๆ แล้วไงมีเสียงป๊อกๆตามมาล่ะคะ ป้าเลยหยุดเดินค่ะ เสียงนั้นก็เงียบหายไป แต่ไม่กล้าหันไปมองข้างหลังนะคะ(ฉี่จะแตกแล้วค่ะ) ป้าใช้สมองอันชาญฉลาดของป้า(แต่ตกเลขยาก - -*)คิดไตร่ตรองค่ะ ป้าเลยลองเดินต่อ ตุ๊บๆ ป๊อกๆ------เห้ยยยยยยยยยยย(คิดในใจ)มีเสียงคนเดินตามมาอีกแล้วค่ะ เสียงป๊อกๆนี้ทำให้ป้าพาลนึกไปถึงเรื่องผีที่เคยได้ฟังตอนเด็กๆค่ะ ที่ว่ามีเพื่อนนักศึกษาสองคน คนหนึ่งไม่สบาย จึงวานให้เพื่อนอีกคนไปซื้อให้แทน แต่แล้วดึกเท่าไรเพื่อนคนนั้นก็ยังไม่กลับมา จนเพื่อนคนที่รออยู่หลับไป กลางดึกคืนนั้นเธอก็ได้ยินเสียงค่ะ ป๊อกๆครืดดดดดดดดด ป๊อกๆครืดดดดดดดดดดดดด เป็นเสียงลากยาวจากที่ไกลๆ ใกล้เข้ามาเรื่อยจนมาหยุดที่หน้าห้องเธอค่ะ แต่เธอก็ไม่กล้าออกไปดู จนรุ่งเช้าเปิดไปพบรอยเลือดเป็นทางยาวและมีห่อข้าววางที่หน้าห้องเธอค่ะ และเธอก็ได้รับข่าวว่าเพื่อนเธอถูกข่มขืนตายไปแล้วนะซิคะ กำซะแล้วววววววป้าก็หวาดเสียวข้างหลังอย่างทันใด ป้าพยายามคิดนะคะว่ามีเพื่อนคนไหนของป้าถูกข่มขืนรึป่าว(55+) ไม่มีค่ะไม่มี ป้าก็ค่อยโล่งใจ
.................ทันใดนั้นเอง!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ป้าก็พบมันค่ะ มันเริ่มต้นขึ้นโดยป้ารู้สึกถึงแรงสัมผัสบริเวณไหล่ค่ะ เป็นแรงสะกิดนิดๆ แล้วผีตนนั้นก็โผล่หน้าออกมาด้านข้างค่ะ มันมีหน้าที่ขาววอก ใบหน้าไร้อารมณ์ใดๆ แต่ที่สำคัญมันใส่แว่นด้วยค่ะ มันค่อยๆอ้าปากออกมา กว้างขึ้น กว้างขึ้น กว้างขึ้นเรื่อยๆ น้ำลายไหลยาวยืด มีฟันเขี้ยวแหลมๆออกมา ป้ารู้สึกว่าป้าจะเป็นลมแล้วค่ะ ป้าไม่ไหวแล้ว จบสิ้นกันแล้ว จบสิ้นกันเสียที ป้าได้แต่หวังว่าคงจะมีหลานบางคนมาพบศพป้าโดยที่ป้ายังไม่ขึ้นอืด แต่ป้าก็ได้แต่หวัง เพราะทันใดนั้นเจ้าผีตนนั้นมันก็พยายามเปล่งเสียงคำพูดออกมาอย่างยากลำบาก(ภาษาผีค่ะ)ออกมาว่า......
เอ่อ เราฝากงานมายไปถ่ายเอกสารได้มั้ย ช่วยเขียนชื่อปรินภัทรตรงนี้ด้วยนะ
ป้าเอ๋อแดกเลยค่ะ.........
------------------หวังว่าหลานๆป้าทุกคนจะรู้ค่ะว่าผีตนนี้เป็นใคร---------------------
เรื่องแรกอาจจะชิลด์ ชิลด์ค่ะ ลองดูเรื่องสองสิคะ แล้วจะเจอของจริง
เรื่องที่2
เรื่องนี้เป็นเรื่องระทึกใจที่สุดที่ป้าเคยพบมาเลยค่ะ เป็นผีที่ป้าหวาดกลัวที่สุดที่เคยเจอมาค่ะ(แต่หลายๆคนอยากเจอ) เรื่องนี้เกิดขึ้นขณะที่ป้ากำลังศึกษาวิชาพระพุทธศาสนาอยู่ค่ะ คิดดูซิค่ะขนาดกำลังเรียนพุทธศาสนาอยู่มันยังกล้าปรากฎตัวออกมาหลอกหลอนผู้คน แสดงว่ามันเฮี้ยนนนนนนนสุดสุดดดดดดด(feelแบบพี่หนูแหม่มพูดว่า โสสสสสสสสุดสุดดดดดดดด โฆษณาเป็ดโปรค่ะ) ขณะอาจารย์กำลังตรวจงานอยู่ที่หน้าห้อง ป้ากำลังเม้าท์แตกกับเพื่อนๆและหลานๆค่ะ เม้าท์กันไปเม้าท์กันมา อยู่ดีๆป้าก็เกิดภาพนิมิตค่ะ ว้าวววววววว เป็นผู้ชายสองคนมานั่งคุยด้วยร่วมวงป้าๆกับเพื่อนๆและหลานๆค่ะ ว่าไปผู้ชายสองคนนี้คุ้นหน้าคุ้นตามากเลยค่ะ (คุ้นๆว่าคนนึงมาจากอุดรฯ อีกคนพึ่งกลับจากเอเอฟเอส) อยู่ดีๆภาพนิมิตสองคนนี้ก็มาคุยด้วยเฮฮาสนุกสนาน(สงสัยมีหลานป้าคนนึงมานั่งด้วยชื่อมิ้ว[นามสมมุติ]) ตอนนั้นป้าเหมือนต้องมนต์สะกดค่ะ เวลาพูดอะไรออกไปเหมือนกับพูดไปโดยไม่รู้ตัว ทันใดนั้นเอง ป้าก็เห็นภาพนิมิตสองตนนั้นทำตากรุ้มกริ่มค่ะ(ตาเยิ้มทำนองเมาเหล้าน่ะค่ะ) สองตนนั้นเอามือจับบางเข่าของกันและกันค่ะ(ป้ายืนยันว่าเรื่องนี้ไม่ติดเรทค่ะ) มันทั้งสองต่างหัวเราะอย่างมีเลศนัย แล้วมองมาทางป้า แต่ว่าป้าก็ไม่ได้คิดอะไรค่ะ(คงเป็นเพราะความไร้เดียงสาของป้าล่ะค่ะ) ทันใดนั้น..อย่างรวดเร็ว และรุนแรง แต่ว่าป้าไม่รู้ตัวค่ะ ป้ารู้สึกถึงสัมผัสที่ต้นขาค่ะ(อีกแล้ว) ในตอนแรกนั้นอย่างแผ่วเบา แต่ต่อมามันก็ลงหนักขึ้นเรื่อยๆ เรื่อยๆ มันค่อยลูบไล้ลึกเข้าไป ลึกเข้าไป(ไม่ติดเรทค่ะรับรอง) แต่ป้าก็รู้สึกตัว รีบชักขากลับเข้ามาทันทีอย่างรวดเร็ว(แอบเสียดายนิสนึง) เงยหน้าขึ้นไป พบภาพนิมิตสองคนนั้นกำลังหัวเราะอยู่ค่ะ แหมแอบแต๊ะอั๋งทำไมไม่บอก(สภาวะเขินอาย)
.................อ้าวแล้วเรื่องนี้มันเป็นผีตรงไหนล่ะคะ..... ก็สองคนนั้นไงคะ(ที่มาจากอุดรฯ และกลับจากเอเอฟเอส) เป็น....
อร้ายยยยยยยยยยยยเขินค่ะเขิลลล (ความสุขคนแกน่ะหลานๆ)ผีทะเล
เรื่องผีๆ by ป้าสมศรี(sudsuay) วันนี้สอนให้รู้ว่า
คนน่ากลัวกว่าผีค่ะ โดยเฉพาะคนที่มีอาการแปลกๆ(เรื่องที่หนึ่ง) กับพวกหน้าหมอ แต๊ะอั๋งหมดไม่ว่าจะแก่ขนาดไหน --ผีทะเลน่ะค่ะ--
วันนี้ก็จบแต่เพียงเท่านี้ค่ะ ป้าหมดแรงขอตัวนอนแล้วค่ะ อย่าลืมนะ ป้าสมศรีช่วยได้ทุกเรื่องค่ะ
