เคยลองสังเกตบ้างมั้ย?
บางครั้งโชคชะตามักจะเล่นตลกกับหลายๆอย่าง
ไม่เว้นแม้กระทั่ง..........
ดาว.....และดวงตะวัน
ดวงตะวัน.....ที่เราจะพบได้ตอนกลางวัน พร้อมกับแสงสว่าง และการดำเนินของชีวิตทุกชีวิต
ดวงดาว......ยามค่ำคืน....ยามที่ทุกอย่างต่างก็พักผ่อน ความเยือกเย็น และหงอยเหงาของกลางคืน
ดาว และตะวัน ไม่เคยแม้แต่จะได้เห็น นึกถึงแต่ละคน อาจเป็นเพราะอยู่คนละฝากฟ้าแต่ก็ฟ้าเดียวกัน
..............เมื่อคนหนึ่งมา ......อีกคนต้องจากไป...............
แต่แล้ว.......... โชคชะตา ก็เล่นตลกกับดวงดาว
ยามใกล้รุ่ง ความมืดมิดเริ่มหดหาย แทนที่ด้วยแสงตะวันยามเช้าที่แสนแจ่มใส
ยามที่ดาวทั้งหลายต้องจากไป.............
ยามที่ตะวัน จะต้องมา............
..............ยังมีดาวอยู่ดวงหนึ่ง................เฝ้าถามตัวเอง.....
กับคำถามที่เคยได้ยิน.....จากพระจันทร์
คำถามที่ดาวหลายๆดวงนั้น มักจะถามพระจันทร์เสมอๆ
คำถามที่พระจันทร์นั้น......ตอบไม่ได้ หรือไม่ได้ตอบ
คำถามที่ดาวดวงนี้....ยังไม่เข้าใจ
ความสุขของการได้รักใครซักคนนั้น....เป็นเช่นไร ?
พระจันทร์ไม่เคยตอบคำถามนี้เลยซักครั้ง ......ไม่ใช่เพราะตอบไม่ได้......
แต่.......
พระจันทร์บอกเพียงว่า .....ยังไม่ถึงเวลา..... เมื่อกาลเวลาผ่านไป.... ทุกคนก็ต้องได้พบเจอ
ดวงดาว
ได้แต่เฝ้ารอ และถามตัวเองเสมอ
เมื่อไร....จะถึงเวลา ?
ยามใกล้รุ่ง ดวงดาวมัวแต่คิด คิด คิด คิด....... จนไม่สังเกตว่า แสงทองยามเช้า เริ่มทอแสง ในฟากฟ้าอันมืดมิด
จนกระทั่ง.......ดวงตะวันได้โผล่พ้นขอบฟ้า
ดวงดาวก็ได้รู้.......
ความสุขของการได้รักใครซักคนนั้น....เป็นเช่นไร
......หัวใจของดวงดาว ....เต้นแรงเหลือเกิน
..........ช่วงเวลาอันยาวนาน ที่ดวงดาวได้เกิดมา และอยู่อย่างไม่รู้จักความรักนั้น ช่างไร้ความหมายโดยสิ้นเชิง หากเทียบกับช่วงสั่นๆ ที่ดวงดาวได้เรียนรู้ว่า.....
ความสุขของการได้รักใครซักคนนั้น....เป็นเช่นไร
แต่......
ดวงดาว ไม่มีทางที่จะได้พบดวงตะวัน
...
......ไม่มีจะรักแค่ไหน
........โชคชะตาขีดไว้ให้ดาว และตะวัน อยู่ฟ้าเดียวกัน..........
..............เมื่อคนหนึ่งมา ......อีกคนต้องจากไป...............
ดวงดาวได้แต่รอ และเฝ้าอธิษฐาน.....
ดวงดาวเฝ้ามองที่ขอบฟ้า.....ทุกวัน
แม้จะได้เจอแค่แสงรำไรของตะวัน
แม้ว่าดวงดาว จะต้องดับแสงของตัวเอง
ดวงดาวยังคงเฝ้ารอ.....ทุกวัน
....
.......ทุกวัน.......
.......ทุกวัน.......
.......เรื่อยไป......
........และตลอดไป........
....เธอกับฉันเหมือนดาวกับดวงตะวัน
ไม่มีทางที่เราจะพบ จะมาเจอกันเหมือนคนทั่วไป
ไม่ว่ารักกันแค่ไหน โชคชะตาขีดไว้ให้เราอยู่ฟ้าเดียวกัน แต่ไม่มีวันที่จะมาเจอกันได้อย่างใครๆ
......ฉันมองที่ขอบฟ้า รอเวลาที่เธอจะมา แม้จะได้เจอแค่เพียงแสงรำไร แค่เพียงไกลๆ
แม้ว่าจะต้องดับแสงของตัวเอง แลกได้ทุกๆอย่าง
.....หากการสิ้นแสงตัวเอง คือการได้พบเจอเธอ
....ชาติที่แล้วคงทำอะไรไว้
จึงมีผลให้เราต้องผลัดต้องพราก มีความรักที่ยากเย็นและเป็นทุกข์ในวันนี้
ได้แต่อธิษฐานให้เราหมดทุกข์เสียที ได้พบเจอกัน และก็ไม่มีวัน จะจากกันไป
.......ฉันมองที่ขอบฟ้า รอเวลาที่เธอจะมา แม้จะได้เจอแค่เพียงแสงรำไร แค่เพียงไกลๆ
แม้ว่าจะต้องดับแสงของตัวเอง แลกได้ทุกๆอย่าง
หากการสิ้นแสงตัวเอง คือการได้พบเจอเธอ..
.....จะยอมเพื่อเธอเสมอ หากการที่ฉันดับแสง คือการได้พบเจอเธอ..
เครดิต : เพลงดาวกับตะวัน นิว+จิ๋ว
