วันพุธที่ 5 มีนาคม พ.ศ. 2551

รักเธอไปทุกวัน(ว่าด้วยเรื่องชีวิตประจำวัน)

-.- โทษทีนะคะ ช่วงนี้ไม่ค่อยได้อัพ(ดองมากว่าสิบชาติ) แหะๆ คือรู้สึกเหนื่อยๆ(ก็ต้องตื่นตีห้าทุกวัน) แล้วก็อารมณ์แปรปรวนยังไงก็ไม่รู้ เดี๋ยวร่าเริง เดี๋ยวเซ็ง ปรับตัวตามอารมณ์ตัวเองไม่ทันจริงๆค่ะ ไม่ค่อยมีความคิดสร้างสรรค์ว่าจะลงอะไรดี เลยอยากจะเอาชีวิตประจำวัน(ของป้าเอง)มาลงค่ะ มันเป็นกิจวัตรที่ "น่าเบื่อมาก" เลยทำให้ชีวิตวัยรุ่นของป้า(ค่อนข้างขัดแย้ง)ต้องสูญสิ้นความสนุกสนานไปจนเกือบหมด

ปิดเทอม คืออะไร?
มันคือ ช่วงเวลาแห่งความสุขของวัยเรียนที่ผู้ใหญ่อิจฉา
คือ ช่วงเวลาแห่งแผนการณ์ “ปิดเทอมทำอะไรดี”
หรือ ช่วงเวลาแห่งความลับ “ปิดเทอมทำอะไรมา”
อาจเป็น ช่วงเวลาที่พรวดพราดผ่านไปคล้ายนั่งไทม์แมชชีน ยามเรามีสุข
แต่บางครั้งก็เป็น ไอ้จอมอุ้ยอ้าย น่าเบื่อ ยามเรามีทุกข์
บางคนสูงขึ้น บางคนผอมลง บางคนอกหัก บางคนตกหลุมรัก หลากหลายเรื่องราวเกิดขึ้นในปิดเทอม ฤดูร้อนที่เต็มไปด้วยความเปลี่ยนแปลงและว้าวุ่นของวัยรุ่น

แต่ปิดเทอมของป้านั้นเป็น....อนิยามค่ะ....- -*
นี่คือวีถีชีวิตของสาวบ้านนาคนหนึ่งค่ะ (แต่เข้ามาเรียนในเมืองกรุงฯนะ 55+)

ตี 5 บางวันอาจจะเป็นตี 5 15นาที แล้วแต่อารมณ์ค่ะ : ตื่นนอน(จากเสียงนาฬิกาปลุกที่แสนโหดร้าย) ...เวลาลุกขึ้นมานี่แบบ...เฮ้อ...ชีวิตนี้ทำไมรันทดนัก ปิดเทอมแล้วยังต้องตื่นตีห้าอีก


ตี 5 - ตี 5 สามสิบนาที : อาบน้ำแปรงฟันค่ะ ช่วงนี้อากาศแห้งมาก คันไปทั้งตัว ต้องทาครีมก่อนไปทุกวัน


ตี 5 สามสิบนาที - ตี 5 สี่สิบห้า : ออกจากบ้านค่ะ เริ่มตั้งแต่ไขประตูบ้านออก เดินไปในถนนมืดๆ เรียกมอไซค์ฯ ให้ไปส่งที่ป้ายรถเมล์ ตรงนี้ก็เซ็งสุดๆค่ะ--เพราะว่าป้าดันไปมีเรื่องกับพวกวินมอไซค์ฯ ......จะเล่าให้ฟังว่าวันนั้นป้าตอนป้าเรียกมัน(มอไซค์) เห็นมันรับเงินผู้โดยสาร 15 บาท เป็นเหรียญห้าสามเหรียญ(ยืนใกล้มากเลยเห็น) ที่นี้มันก็ไปส่งป้าที่ป้ายรถเมล์ค่ะ ค่านั่งทั้งหมด 15 บาท ป้าจ่ายแบงค์ 20 ไป มันหันกลับมาทำหน้ากวนส้_เท้าแล้วบอกว่าไม่มีเหรียญห้าบาททอน ....อ้าว ไอ้นี่ ม่ะกี้เห็นได้อยู่แหม่บๆ.....ป้าก็แบบ..ทำไงดีวะ แต่ด้วยสมองอันชาญฉลาดของป้า 55+ ป้าเลยลงทุนข้ามถนนไปแลกเหรียญกับป้าขายกล้วยปิ้งค่ะ(ไกลมั่กๆ) โคตรสะใจเลย หลังจากวันนั้นมาป้ากับวินมอไซค์ก็ไม่ถูกกันโดยปริยายค่ะ มันชอบแซวป้าประจำ - -*


ตี 5 50 : ขึ้นรถเมล์ค่ะ สายดังต่อไปนี้ 507 508 511 513 แต่การขึ้นรถเมลล์ก็ไม่ได้สบายอย่างที่คุณคิด มันชอบมีรถเมลล์แบบเกรดต่ำๆค่ะ ไปศรีเอี่ยม มีเยอะมากเป็นสิบคัน ปกติรถเมลล์เค้ารับผู้โดยสารแล้วไปต่อเลย แต่อิพวกนี้มันจอดรอผู้โดยสารค่ะ เกะกะมาก ทำให้การขึ้นรถเมลล์ของป้าอันตรายอย่างเห็นได้ชัด


6 โมง 35 นาที : ถึงอ่อนนุชค่ะ ป้าก็จะแวะไปกินข้าวร้านแถวๆนั้น กินอยู่ทุกวันค่ะ "ข้าวมันไก่" จนตอนนี้หน้าเป็นไก่ไปแล้ว


7 โมง : ขึ้น bts ค่ะ (ขนมปังยามาซากิบนบีทีเอส หอมมากอ่ะ ได้กลิ่นทุกวันแต่ไม่กล้าซื้อ-แพง-)


7 โมง 25 นาทีนิดๆ : และแล้วก็มาถึง อุ๊แลนด์ค่ะ พญาไท คนเป็นหนอน ข้ามถนนทีนึงนี่จะเหยียบกันตาย แล้วป้าต้องไปเรียนอุ๊ที่ชั้น 15 ซึ่งเป็นชั้นเกือบสูงสุด ลิฟท์ก็มีแค่สามตัว แต่คนมีประมาณสามแสน - -* อย่าหวังว่าจะได้ขึ้นลิฟท์ค่ะ ผลสุดท้ายป้าก็ต้องขึ้นบันไดเลื่อนไป เฮ้อ......


7 โมง 30 นาที - 10 โมง : นั่งเรียนอุ๊ค่ะ ก็เพลินดีเรียนไปเรื่อยๆ ชอบมีพนักงานเค้ามาวีนให้เปลี่ยนที่บ่อยๆ คือที่จริงเค้า fix ที่ค่ะ แต่เรานั่งมั่วกันเพื่อจะได้นั่งกับเพื่อน ป้าเจอบ่อยมาก พนักงานคนนี้เดินมาหน้าเรียบๆ"ขอดูหนังสือหน่อยค่ะ" แล้วก็ให้เราย้ายไปนั่งที่เดิมกับใครก็ไม่รู้ ...เฮ้อ...เซ็ง (อิคนนั่งข้างๆก็โคตรเก่งแบบอยู่ใกล้แล้วกดดัน)


10 โมง : เลิกเรียนค่ะ ก็จะลงไปฉี่กันที่ชั้นสองทุกวัน แล้วก็จะเจอเอมี่(เอาอินุฯมาให้...ป้าติดแล้วค่ะ) แล้วก็แยกย้ายกันกลับ บ้างก็ไปเรียนต่อ บ้างก็ไปสยามต่อ


11 โมง - เที่ยง : เดินทางด้วยบีทีเอสอีกแล้ว แวะกันข้าวที่โลตัส เป็นแบบนี้ทุกวันค่ะ


เที่ยง - บ่าย 1 : เดินทางถึงบ้าน ดูซิคะ สรุปว่าการเดินทางกลับบ้านของป้าคือ บีทีเอส - รถเมล์ - สองแถว(ขากลับ) - มอไซค์ --


บ่าย 1 : ถึงบ้าน ก็ไม่มีอะไรทำ ไม่มีคนคุยด้วย ไม่มีใครให้คิดถึง 55+ เลยเล่มคอมค่ะ


สองทุ่ม : ดูข่าวในพระราชสำนัก - -*


อ้อ..ข้ามไปประมาณหกโมงถึง หนึ่งทุ่ม มีไปเล่นแบตกับป้าด้วยค่ะ


สองทุ่มครึ่ง : ทำการบ้านอุ๊ พร้อมกับดูละคร ไม่ว่าจะเป็นสงครามนางฟ้า นางสาวผ้าขี้ริ้ว ถ้าวันเสาร์อาทิตย์ก็ดู the star


สี่ทุ่มครึ่ง : นอน


ประมาณตีหนึ่ง : ฝันถึงใครบางคน ^ ^ (55+ อย่าคิดมากนะจ๊ะ)


นี่คือกิจวัตรประจำวันของป้า ที่จริงแรกๆมันก็ดูสบายดี แต่พอนานๆก็เริ่มเซ็งคือ เฮ้ออออออ............ เซ็ง
เพราะฉะนั้น...
วันที่ยี่สิบ ไปดูปิดเทอมใหญ่หัวใจว้าวุ่นกันนะ 55+ ใครว่างออนมาบอกป้าด้วย
บางคนอาจจะสงสัยว่า ทำไมชื่อเอนทรี่เป็น รักเธอไปทุกวัน(ว่าด้วยเรื่องชีวิตประจำวัน) ก็เพราะว่า...ปิดเทอมใหญ่นี้"รักเธอ"ไปทุกวันเลยไง....(งง) ลองไปเสิร์ซหานะ เพลงรักเธอไปทุกวันของโปเตโต้ เพราะดี ไปก่อนแระ บ๊ายบาย (มีจิ้งจกเข้ามาในห้องนอน..ทำไงดี กลัว - -")