ท่องโลก(ใบน้อย)ไปกับสมศรีทัวร์ค่ะ

วันนี้ป้ามาทำตามสัญญาแล้วค่ะ เรามาติดตามไปกับการผจญภัยของป้าสมศรี(ตัวน้อยๆ) เป้าหมายของเราคือ สยามโอเชี่ยนเวิร์ดที่พารากอนค่ะ ป้าใช้กล้องมือถือ(N 70)ถ่าย ถ้าเกิดรูปออกมาคมชัด และสวยเกินไปจนกว่าจะรับไหวก็ติชมได้ค่ะ

เรื่องมีอยู่ว่า

.

..

...

ณ วันศุกร์อากาศแจ่มใสแดดปอด(ปลอด)โป่ง(โปร่ง) วันนี้ป้ามีเรียนครึ่งวันค่ะ ตอนบ่ายเรามีนัดกับหนุ่มหล่อ(พูดเล่นค่ะ)ไปเที่ยวที่สยามโอเชี่ยนเวิร์ดกันค่ะ มาดูลำดับเหตุการณ์กัน ว่าจะระทึกตื่นเต้นเร้าใจขนาดไหน (คำเตือน เด็กอายุต่ำกว่า 13 ควรได้รับคำแนะนำจากผู้ปกครอง)

สมศรีและคณะ(หลานๆ)เตรียมพร้อมออกเดินทางแล้วค่ะ(หน้าคณะสัตวฯจุฬาฯ)

ให้เห็นแต่เงา หุหุ เพราะว่าหน้าตาป้าสวยจนเกินห้ามใจ โฮะๆๆๆๆ

ป้าและหลานๆอยู่ในร่มสีสดใส(ไม่อายใคร)

และแล้ววววววววววววว เราก็มาถึงพารากอนค่ะ ป้ารู้สึกวิงเวียนศีรษะคล้ายจะเป็นลม สงสัยหิวข้าวน่ะสิ
..

...

ราดหน้าจานเล็กนิดเดียวหมดไปหนึ่งจาน นี่แหละค่ะที่มาของหุ่นสวยๆของป้า(โฮะๆๆๆ)

และแล้วเราก็ถึงโอเชี่ยนเวิร์ดค่ะ นี่ค่ะตั๋วยืนยัน(ความสวย)

ไกด์ชมคนสวย(น้อยกว่าป้า)ของเราค่ะ เธอชื่อคุณปุ๊กค่ะ ใจดีมากๆ

ม้าน้ำค่ะม้าน้ำ ภาพไม่ค่อยชัดเลย มีฝรั่งมาเดินชนค่ะหุหุ

นี่คือตู้ใหญ่ค่ะ(ใหญ่มาก) ปลาที่เห็นคือปลานกขุนทองหัวโหนก เป็นปลาที่แรงมากค่ะ

ตอนแรกนั้นชีแอบซ่อนอยู่ในหินมือ พอขึ้นมามากๆ ชีก็โผล่พรวดขึ้นมาอวดโฉมค่ะ

อ้ออ เกือบลืม ชีเป็นกระเทยนะคะ สามารถเปลี่ยนเพศได้ค่ะหุหุ

ปลาจวด - - เธฮมีใบหน้าที่คลาสสิกมากค่ะ ดูปากอันสมบูรณ์แบบของเธอสิคะ

จำหนังเรื่องนีโม(โม่)ได้มั้ยคะ ปลาสีฟ้าตรงกลางคือดอรี่ค่ะ ปลาที่ความจำเสื่อม(ตอนจบครองคู่กับพ่อนีโม้ค่ะ 55+)

รูปมืดไปนิดนึงค่ะ นี่คือไข่ฉลามค่ะ

หนูอะไรซักอย่างค่ะ หน้าตาแบบ - - เซ็งในอารมณ์

เคยเห็นคน(ไม่สวย)แล้วจิตไม่เต็มเต็งมั้ยคะ นี่ล่ะค่ะบุคคลประเภทนี้

เต่าค่ะเต่า ว่ายน้ำอย่างเบิกบาน

ฉลามอะไรซักอย่าง ได้รับสมญานามว่า แม่ใหญ่

ไฮไลท์ของวันนี้ค่ะ ปลาหมึก(ใส่เย็นตาโฟ)ในน้ำแข็ง ตัวใหญ่มาก เริ่มเน่าแล้วค่ะสีเขียวปี๋เรย 55+

หลานกุ๊กถ่ายรูปกับหนวดปลาหมึกยักษ์(แยกไม่ออกอันไหนหนวดอันไหนตัวคน)

ที่จริงหลังดูเสร็จเราได้เข้าไปดูหนังสี่มิติด้วยค่ะ มันส์มาก กรี๊ดลั่นสนั่นโรง(ถี่มาก) ปลามันลอยออกมาจากจอค่ะ แล้วเก้าอี้ก็ขยับได้ สั่นได้(เสียวก้นอย่างแรง) มีไอน้ำพุ่งออกมาเต็มไปหมดเปียกหมดค่ะ

สุดท้ายนี้ป้าอยากจะระบายเรื่องนึงค่ะ ที่จริงป้าใช้บริการรถตู้รับส่งในการกลับบ้าน ซึ่งวันนั้น เวลารับคือ 16.00 น. ป้าเสร็จประมาณ 16.05น. รถตู้ไม่รอค่ะกลับไปแล้ว บอกได้เลยว่าป้าโกธรมากค่ะ ทำให้ป้าต้องโหนรถเมลล์กลับอย่างทรมาน ค่ารถตู้ก็ไม่ใช่น้อยๆค่ะ 4200 น่าจะบริการดีกว่านี้หน่อยค่ะ แต่อย่างว่า ป้าเป็นเพียงผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่ง(เล็กมากๆ) อ่อนแอและไร้เดียงสา จะไปตอบโต้ใครได้ ป้าก็ทำได้แค่เพียงโทรศัพท์คุยกับหัวหน้าคณะกรรมการคุ้มครองสิทธิผู้บริโภคแห่งประเทศไทย เตรียมจ้างทนายเผื่อเตรียมตัวขึ้นศาล(ตัดชุดเตรียมขึ้นศาลแล้วค่ะ) ป้าทำได้เพียงเท่านี้ ป้าขอความเห็นใจจากหลานๆทุกคนค่ะ ช่วยเม้นท์ให้หน่อยนะคะ ป้าจะได้มีกำลังสู้ต่อไปในโลกที่กว้างใหญ่ค่ะ