วันอังคารที่ 22 มกราคม พ.ศ. 2551

เพื่อนรักอ่ะรึว่า(แอบ)รักเพื่อน[2]


.....เธอไม่รักฉันแล้ว ฉันก็จะทน ปล่อยให้คนๆนึงดื้อดึงรักเธอได้ไหม ฉันขอให้เธอเห็นใจ ไม่เป็นไรถ้าเธอไม่รักกัน ปล่อยให้คนดึงดันอย่างฉันรักเธอต่อไป......

ป้าต้องขอขอบคุณเพลงเพราะๆจาก Nice 2 Meet U ค่ะ เพลงนี้มีชื่อเพลงว่าคนดื้อดึง(ที่กำลังฟังกันอยู่ใน blog เนี่ยล่ะค่ะ) ป้าเชื่อว่าคนแอบรักส่วนใหญ่มักจะมีคติประจำใจอย่างนี้ค่ะ ขอแค่ให้เราได้รักต่อไป แม้ว่าเค้าจะรู้(แล้วรังเกียจ) หรือไม่รู้ก็ตาม นี่แหละค่ะที่มาของพลังอันยิ่งใหญ่ที่เรียกว่า"รัก" วันนี้มีคนที่รู้สึกอย่างนั้นมาปรึกษากับป้าค่ะ เค้ามาระบายความอัดอั้นตันใจ(พร้อมกับผ้าเช็ดหน้า และน้ำตาอีก 3 ปี๊ป) ป้านำความรู้สึกของเค้า(คนนั้น) มาเรียงร้อยเป็นกลอนค่ะ(เพราะมากมาย)


ท่องจำในใจอยู่เสมอ

ว่าเธอคือ..เธอ..เพื่อนของฉัน

แต่หัวใจมันทรยศคำๆนั้น

ทั้งๆที่ตัวชั้นนั้นไม่อยากให้เป็น...แบบนั้นเลย......



แค่เพื่อนที่ได้รับมาวันนี้

แต่ก็ไม่อาจห้ามสิ่งดีๆ...ที่มีให้...

รู้ว่าเพื่อนคงเป็นเพื่อนตลอดไป

แต่คิดถึงเธอทีไร แค่....เพื่อน....ไม่ได้ซักที


เพราะมั้ยค่ะ เฮ้ออออ แต่น่าเศร้านะค่ะ ที่กลอนนี้เพราะแต่กับทำให้จิตใจเราห่อเหี่ยว(เพราะกลอนมันเสี่ยวเหลือทน) น่าสงสารนะคะ คนที่เกิดมาแอบรักคนอื่นเนี่ย เค้าอาจจะมีปมด้อย วิกลจริตจิตฟั่นเฟือน โอ๊ยยยยมากไปค่ะมากไป

แต่ แดน แต่แด้น แต่แด๊น แต่แดน แต่แดน แต่แดน แต่แด๊นนนนนนน (ทำนองเพลงละครแนวสืบสวนค่ะ) เงียบๆนะคะ วันนี้เรามาดูกันค่ะ ป้าบอกให้เงียบไงคะ!!! ปิดลำโพงเลยค่ะ เรื่องนี้สำคัญมาก และเป็นประโยชน์มากทั้งคนที่แอบรัก และคนที่คิดว่าตัวเองกำลังถูกแอบรัก(หนึ่งในนั้นคือป้าค่ะ โฮะๆๆๆ) เราจะมาสังเกตกันค่ะว่าใครคิดอย่างไรกับเราอยู่ค่ะ หึหึ ป้าขอบอกเลยว่าชื่อทุกชื่อในนี้เป็นตัวละครสมมุติทั้งสิ้นนะคะ


สถานการณ์ที่ 1 ตัวละคร::::: มิ้ว(หญิงสาวผู้น่ารัก แต่ก็ไม่สวยซักเท่าไร) อาร์ต(หนุ่มหัวกลม ตาเหมือนจะตี่ น่าจะมาจากอีสาน) สถานการณ์นี้ป้าให้ชื่อว่า "มือถือสื่อรัก" ค่ะ ฮ่าๆๆๆ

ณ ห้องเรียนแห่งหนึ่ง(เก้าๆอะไรซักอย่างเนี่ยล่ะค่ะ)

อาร์ต : มิ้วหวัดดี เออเราขอยืมมือถือหน่อยสิ เล่นเกมส์น่ะ ขอหน่อยยยยน้า (ทำหน้าตาอ้อนนิดนึง)

มิ้ว : อ่ะเอาสิ เล่นนิดเดียวนะ อย่าให้แบตหมดเหมือนคราวที่แล้วล่ะ

อาร์ต : คร้าบบบบบบบบ (แอบจ้องตามิ้วอยู่)

.......เหตุการณ์ผ่านไป ครึ่งวัน ไวเหมือนโกหกค่ะ.......

อาร์ต : อ่ะ เสร็จแระ หึหึ(หัวเราะแบบชั่วร้าย)

มิ้ว : หัวเราะไรว้า (คิดในใจ : อย่าทำตัวน่ารักได้ป่ะเดี๋ยวหวั่นไหว)

มิ้ว(อีกครั้ง) : เห้ยยยยยย ทำไมตังค์ติดลบ150 ว่ะ (ตะโกนข้ามห้อง) ไอ้อาร์ตมานี่เด๋วนี้เลยนะ

อาร์ต : เดินมาพร้อมด้วยยิ้มแบบกรุ้มกริ่ม(อยากรู้ว่ากรุ้มกริ่มเป็นไง ดูได้ที่"เรื่องผีค่ะ{ผีทะเล}") อะไรหรอ

มิ้ว : เนี่ยไปทำอะไรมา ตังค์ติดลบตั้ง 150 โอ๊ยยยย

อาร์ต : เราขอโทษ 55+ เล่นเน็ตนิดเดียวเอง

มิ้ว : แกกกกกกกก ต๊ายยยยยยยยยยยยยยยย


......และแล้วทั้งสองคนก็วิ่งไปรอบๆห้อง ไล่กันไปมา ผลสุดท้ายก็มานั่งหัวเราะด้วยกัน(แอบมองตากันนิดนึง).......


สำหรับคนทั่วไปอาจจะคิดว่าเหตุการณ์นี้ไม่มีอะไรค่ะ เป็นเรื่องราวของเด็กๆ(ที่บ้าๆบอๆ)เท่านั้น แต่เหตุการณ์นี้ไม่อาจจะหลุดรอดสายตาเหยี่ยวอันแหลมคมของป้าไปได้ค่ะ(โฮะๆๆๆ) ลองดูดีๆสิค่ะ ในสถานการณ์นี้มันมีอะไรซ่อนอยู่ค่ะ

การที่คนเราจะเป็นเพื่อนกันแล้วสนิท ไปไหนมาไหนด้วยกันมันเป็นเรื่องธรรมดาค่ะ แต่มันก็มีขอบเขตของมันเช่นกัน ลองพิจารณาการหยอกล้อซิคะ ถ้าการหยอกล้อนั้นมีมาก(กว่าปกติ) และการหยอกล้อนั้นมันแปลกๆ ป้าก็อธิบายไม่ถูกค่ะ เอาเป็นว่ามันใกล้ชิดกันมากเกินไป แสดงว่าคนๆนั้น(เพื่อนของเรา) ต้องมีอาการบางอย่างแน่เลยค่ะ เค้าอยากจะได้คุยกับเรา มองหน้าเราบ่อยๆ ได้ความสนใจให้เรานั้นไปสนใจเค้า--------เหอๆๆๆ ดีใจด้วย ถ้าเกิดมีใครแสดงอาการแบบนี้กับคุณ ป้าว่ามีคนมาแอบชอบคุณแล้วค่ะ(ไม่เสียชาติเกิดจริงๆ)


สถานการณ์ที่ 2 ตัวละคร ::::::: กุ๊ก(สาวใส แต่ไม่ไร้สมอง เป็นผู้ใหญ่เกินไวค่ะ) เค(หนุ่มห้าวมาดเท่ มั่นใจเกินร้อยค่ะ) ป้าให้ชื่อสถานการณ์นี้ว่า "คู่แล้วย่อมไม่แคล้วกัน"ค่ะ 55+


ณ ห้องเรียนแห่งหนึ่ง(อีกแล้ว ก็ที่เดิมล่ะค่ะ 9...อะไรซักอย่าง) ในวิชาภาษาอังกฤษ

กุ๊ก : โอ๊ยยยย วันนี้เรียนอังกิดคาบแรกอีกแล้วอ่ะ แอบเซ็งเลย (พูดกับป้าอยู่ - - อ้าวไหนว่าสมมุติไงพูดกับป้าได้)

เค : (เพิ่งมาถึง) หวัดดีกุ๊ก(คนสวย---เติมในใจ)

กุ๊ก : เห้ยยยยย วันนี้ต้องส่งเลขป่ะ ฟอร์สองอ่ะ

เค : ไม่รู้ดิ ไม่น่าจะส่งมั้ง

กุ๊ก : โอ๊ยยยย เราลืมเอามาแหละ ขอให้ยังไม่ส่งเถอะ เอ้อออ เด๋วค่อยไปขออาจารย์ก็ได้

เค : เออ วันนี้ต้องส่งข่าวป่ะ คราวที่แล้วอาจารย์ไม่ตรวจอ่ะ

กุ๊ก : เห้ยยยยยย ม่ายยยยยนะ ไม่ได้ทำมาอ่ะ อาจารย์คงไม่ตรวจแล้วมั้ง โอ๊ยยย สาธุ

....และแล้วทั้งสองก็ต้องแยกจากกัน ไม่ใช่ค่ะไม่ใช่ ทั้งสองคนไปเข้าแถวตะหาก...

(หลังจากกลับมานั่งที่เรียบร้อย)

**** วันนี้ใช้ออพเพอร์ตูนิตี้ กับซับพลีเมนนะคะ เอาขึ้นมาเลยค่ะ (ศรา วันนี้ทำไมคุยมากจังเลย)

อ้ออออ เดี๋ยวหน้าแถวเก็บข่าวเลยนะคะ ใครที่ไม่ได้เอามา หรือไม่ได้ทำมาออกมาหน้าห้องเลยค่ะ

กุ๊ก ; (หน้าซีดอย่างแรง) โอ๊ยยยย อารัยเนี่ยยยยย ซวยเลยอ่ะ อารัยยยเนี่ย สงสัยมีคนเดียวแน่เลย--แล้วชีก็เดินออกไปหน้าห้องอย่างเศร้าโศก(อาดูร)

เค : (กำลังตัดสินใจบางอย่าง มันสำคัญกับชีวิตเค้ามาก เค้าจะเลือกอะไรระหว่างอังกิด กับ อังกุ๊ก) เค้าตัดสินใจได้แล้ว และแล้วเค้าก็วิ่งออกไปหน้าห้อง .....เราก็ไม่ได้เอามาอ่ะกุ๊กหุหุ...

กุ๊ก : ดีเลย 55+ แกไปทำเป็นเพื่อนชั้น

**** ไปเช็ดกระดานเลย ทั้งสองคนนั้นแหละ.........(และแล้วเคก็สมหวัง)

เรื่องนี้บางคนก็คิดว่ามันไม่มีอะไร(อีกแล้ว)ค่ะ อาจจะเป็นความบังเอิญที่เคไม่ได้ทำมาพร้อมกับกุ๊ก แต่ลองสังเกตดีๆสิคะ ลองมองเค้าไปในหัวใจของเค อุ๊ยยย ไม่ใช่ค่ะ ลองมองไปที่ใต้โต๊ะของเค หลานๆจะเห็นสมุดสีเหลืองห่อปกพลาสติกเล่มหนึ่ง มีหน้าปกเขียนว่า NEWS ค่ะ .....ทำไม...... ทำไมเคถึงต้องทำแบบนั้นคะ เพราะว่าคนชอบกันย่อมเป็นห่วง และอยากช่วยเหลือกันเป็นธรรมดาค่ะ ความห่วงใยและอยากใกล้ชิดทำให้คนเรานั้นทำได้ทุกอย่างค่ะ(แม้กระทั่ง แกล้งลืมทำงานมา) ลองสังเกตคนใกล้ตัวนะคะ ว่าใครคอยช่วยเหลือเรา แม้บางครั้งเราไม่ได้ร้องขอ แต่เค้ากลับเต็มใจและเสนอตัวมาช่วยเหลือเราตลอดค่ะ

สถานการณ์ที่ 3 :::::: ตัวละคร เนิร์ส(หญิงสาวร่างเล็กบอบบาง แต่ใจใหญ่) นิว(หนุ่มร่างเล็กเหมือนกัน เป็นคนเปิดเผยความรู้สึก) ป้าให้ชื่อสถานการณ์นี้ว่า "เช้านักรักซะเลย"ค่ะ

ณ ห้องเรียนแห่งหนึ่ง(เออ อีกแล้ว) แต่คราวนี้เป็นเวลาเช้าตรู่ ก่อน 7.00 น.

นิว : เดินขึ้นมาบนห้องคนเดียว พบห้องที่ว่างเปล่า และมืดอยู่ เขาจึงเปิดไฟ เปิดหน้าต่าง ยกเก้าอี้ลง(พร้อมเปิดแอร์ ...ถ้าห้องมีนะคะ) เค้านั่งรอ อยู่ที่โต๊ะ เฝ้ารอ.....รอ.....รอ.....และรอ สายตานั้นเหม่อมองไปที่ประตู รอใครซักคนจะเปิดประตูเข้ามา

ตึ้ก ตึ้ก ตึ้ก ตึ้ก .....เสียงคนกำลังมา.....เสียงคนกำลังขึ้นบันไดมา .......นิวยิ้มออกมาอย่างดีใจ........

เนิร์ส : (พึ่งเดินเข้าห้องมา) หวัดดีนิว (เอารองเท้าไปเก็บ) แหม เราสองคนเนี่ยบังเอิญมาเช้าอยู่ในห้องสองคนทุกทีเลยเนอะ หึหึ

สถานการณ์นี้อาจจะสั้นหน่อยค่ะ แต่ได้ใจความมาก การที่เรายอมทำทุกอย่าง แม้ว่าจะยากลำบากเพียงใด เพียงเพื่อที่ว่า เราจะได้พบเจอคนๆนั้น จะได้ฟังเสียงใสๆของเค้า จะได้มองหน้าเค้าทุกวัน แม้เราจะหวังลึกๆว่าเค้าจะหันกลับมามองเราบ้าง นี่ละค่ะ อยู่ในห้วงของอารมณ์ "แอบรักเพื่อน"ซะแล้ว

แม้ว่าจะเหนื่อยยากเพียงใด ขอแค่เพียงเราได้รู้จัก ได้คุย ได้พบหน้ากันทุกวันก็พอ แต่.....จะมีประโยชน์ยังไงคะ ในเมื่อเค้าไม่เคยมองเราสนใจเรา หรือเราขอแค่เพียง"ได้รักเค้าก็พอ" ตอนหน้ามาพบกับ ........เพื่อนรักอ่ะรึว่า(แอบ)รักเพื่อน [3] มาพบกับเคล็ดลับพิชิตใจเพื่อนค่ะ ว่าใจให้เค้ารู้ความรู้สึกเราอย่างไร และจะให้เค้ารัก(หรือรังเกียจ)เรายังไง พร้อมกับคำปลอบใจสำหรับคนไม่สมหวังด้วยค่ะ แล้วเจอกันนะคะ ป้าสมศรีราตรีสวัสดิ์ค่ะ
อ่านเพื่อนรักอ่ะรึว่า(แอบ)รักเพื่อน [1] ได้ที่นี่ค่ะ http://somsrisudsuay.blogspot.com/2008/01/1.html


6 ความคิดเห็น:

KC กล่าวว่า...

หัดเขียนให้มันเหมือนจิงนิดนึงคับป้า
ไอ่กุ๊กมันทักเราก่อนตลอด555
เราแอบเลว

แล้วอย่างกุ๊กหรอจะลืมทำงานมา
55 ไม่มีทางอะ

แต่ถ้ามันลืมทำมาจิงๆก็คงน่าสงสารมาก
แต่มันคงไม่เป็นคนเดวหรอก
เห็นคาบนี้ทีไรห้องสะอาดเอี่ยมเชียว

จะคอยดูตอนหน้านะจ๊ะป้า

Kook-Kai กล่าวว่า...

แกบ้าไปแล้วมายด์ 55+
อ่านแล้วขำดีอะ

ไปขออนุญาตเจ้าของชื่อสมมติรึยังป้า
เดี๋ยวโดนฟ้องร้องนะ เสียหายหลายแสน
ก๊ากๆ

945*14___'มัจฉานุ' กล่าวว่า...

อะโห... เจ้าของนามสมมุติตามมาเตรียมตื้บ เอ๊ย เมนท์ถึงที่เชียวนะป้า 555+

ไม่เคยเห็นว่ามันจะเกิดขึ้นเลยแฮะเหตุการณ์พวกนี้ (แสดงว่าเค้าไม่ค่อยใส่ใจอะไรโลกเลยสินะเนี่ย =_=' แย่จังๆ)

เดี๋ยวจะคอยติดตามต่อถึงภาค 3 นะจ๊ะ หุๆๆ

Unknown กล่าวว่า...
ความคิดเห็นนี้ถูกผู้เขียนลบ
EvE1712 กล่าวว่า...

ว้าววววว
ตื่นเต้นค่ะคุณป้า
จะติดตามตอนต่อไปน้า
ว่าแต่..คุณป้ามีแรงบันดาลใจจากไหนรึป่าวเนี่ย
รู้สึกว่า...ป้าจะอินมากเลยนะเนี่ย

-[ IgNr ] *~% กล่าวว่า...

เอ่อแบบ...ป้าคะ

ช่วยคิดก่อนเขียนนิสนึงน้า

เด่วเวรกำมันสะท้อนกลับอ่ะ

555

แต่ยังไงก็จะติดตามตอนต่อไปและกันน้า